Tijdelijk verhogen van zuurstofconcentratie is goud waard

Tijdelijk verhogen van zuurstofconcentratie is goud waard

Ook dataonderzoeker Maarten Fornerod is enthousiast over zuurstof, vanuit een heel nieuw oogpunt.

Hij schrijft het volgende – interessante – blog.

Het is moeilijk tussen al het nepnieuws en de nepwetenschap een echte revolutie te ontwaren, maar dit is er denk ik één:  zuurstof.

Zuurstof?

Jawel, dat gas dat voor 20,9% opgelost zit in de lucht om ons heen en dat we continu nodig hebben om te overleven.

De revolutie is het tijdelijk verhogen van de zuurstofconcentratie in ons lichaam

In de geneeskunde wordt dit al tientallen jaren gedaan voor verschillende aandoeningen, zoals moeilijk geneesbare wonden.

Maar nu blijkt dat het tijdelijk verhogen van de zuurstofconcentratie in ons lichaam een positieve uitwerking heeft op veel meer aandoeningen; met name van de hersenen.

De revolutie komt vooral uit Israel, een van de belangrijkste wetenschappers op dit gebied, Prof. Dr. Shai Efrati, leidt een grote kliniek en onderzoekscentrum ten Zuidoosten van Tel-Aviv.

Uitzending gemist? Hier is een filmpje van een recente uitzending op de Israelische televisie over zijn werk [1].

Zuurstof verhogen in je lichaam, hoe doe je dat eigenlijk?

Er zijn twee manieren: inademen van hogere concentraties zuurstof of het verhogen van de luchtdruk. In Israel doen ze het allebei. De patiënten worden een uur opgesloten in een drukcabine en ademen 95% zuurstof in.

Is dat niet schadelijk?

Mijn eerste reactie was ‘natuurlijk uilskuikens!’

Vrije radicalen, DNA-schade, longschade, mijn hele studierepertoire kwam in opstand tegen deze therapie.

Blijkt dat hyperbare zuurstoftherapie – want zo heet dit – erg veilig is. Nauwelijks serieuze bijwerkingen, zelfs niet op lange termijn. Geen verhoogde kans op kanker. Men weet dit omdat het al zo lang wordt gebruikt voor onder andere wondheling.

Het interessantste is natuurlijk de positieve uitwerking op hersenschade, zoals traumatisch hersenletsel. Na een ongeluk, of, bij veel veteranen in Amerika, door een IED, een improvised explosive device. [2,3]

Werkt het? Voor hersenschade is het gebruik op het moment “off-label” wat betekent dat het nog in een experimentele fase zit, en ook niet standaard vergoed wordt door verzekeringsmaatschappijen.

Maar eigenlijk is het bewijs dat het werkt zo langzamerhand overweldigend. Als laatste nagel aan de doodskist van de skeptici (ja, die zijn er ook) verscheen er onlangs een studie waarbij muizen een mild hersentrauma werd bezorgd. De muizen konden daarna niet meer goed leren. Maar – zelfs bij behandeling twee weken later – werd hun leervermogen bijna helemaal hersteld door de zuurstoftherapie [4].

Muizen met een mild hersentrauma (mTBI) hebben een slechter ruimtelijk leervermogen (Y-maze test, A) en een slechter herkenningsleervermogen (NOR test, B) dan controlemuizen (sham). Hyperbare zuurstoftherapie (HBO + mTBI) na 14 dagen herstelt het leervermogen grotendeels. n=, aantal muizen. *, statistisch significant. Uit referentie [4].

Uiteraard is zuurstoftherapie geen wondermiddel, en werkt niet tegen elke kwaal. Maar vooral bij aandoeningen waar zuurstofarme ontstekingen een rol spelen gaat zuurstoftherapie denk ik heel groot worden.

En recreatief?

We kennen misschien het beeld van Michael Jackson, die gestrekt in een zuurstofkamer ligt (sommige mensen denken ook dat het een verjongend effect heeft). Het is niet duidelijk of hij die kamer ook werkelijk heeft gebruikt, maar de goedkeuring van Wacko-Jacko strekt natuurlijk niet echt tot aanbeveling.

Overtuigender is misschien de tennisser Novak Djocovic, die met een zuurstofkamer van toernooi naar toernooi reist, en hem gebruikt om sneller te herstellen van een wedstrijd [5].

Voor hardlopers die geen olympische ambities hebben lijkt hyperbare zuurstof nog ver weg, vooral omdat het een dure hobby zou zijn. Normobare zuurstof dan? Sommige sporters zweren erbij [6]. Maar het lijkt me sterk dat daar ooit een overtuigende wetenschappelijke studie aan zal worden gewijd.

Alhoelwel. Misschien in Israel…

Referenties

[1] https://www.youtube.com/watch?v=sIhiYyk9VGo&feature=youtu.be

[2] Paul G. Harch, Susan R. Andrews, Edward F. Fogarty, Daniel Amen, John C. Pezzullo, Juliette Lucarini, Claire Aubrey, Derek V. Taylor, Paul K. Staab, and Keith W. Van Meter. A phase I study of low-pressure hyperbaric oxygen therapy for blast-induced post-concussion syndrome and post-traumatic stress disorder. J Neurotrauma. 2012 Jan 1;29(1):168-85.

http://online.liebertpub.com/doi/pdf/10.1089/neu.2011.1895

[3] Rockswold, Rockswold, Zaun and Liu. A prospective, randomized Phase II clinical trial to evaluate the effect of combined hyperbaric and normobaric hyperoxia on cerebral metabolism, intracranial pressure, oxygen toxicity, and clinical outcome in severe traumatic brain injury. Journal of Neurosurgery, Jun 2013 / Vol. 118 / No. 6 / Pages 1317-1328

[4] Baratz-Goldstein R, Toussia-Cohen S, Elpaz A, Rubovitch V, Pick CG. Immediate and delayed hyperbaric oxygen therapy as a neuroprotective treatment for traumatic brain injury in mice. Mol Cell Neurosci. 2017 Jul 6. pii: S1044-7431(17)30118-5. doi: 10.1016/j.mcn.2017.06.004.

[5] http://www.tennis-x.com/xblog/2017-01-07/24994.php

[6] https://bengreenfieldfitness.com/2015/08/altitude-training-hypoxia-and-biohacking-with-oxygen/

Over de auteur

Maarten Fornerod is eigenaar van Dataconsultancy Data42.

Hij is ook werkzaam als onderzoeker (associate professor) en docent aan de ErasmusMC/TU Delft, Rotterdam/Delft.

Fornerod analyseert niet alleen. Hij doet soms ook een marathon. Zijn beste tot nu toe liep hij in 3u27


Nieuwsbrief

Wil je wekelijks het nieuwste blog, aankondiging van webinars, meer interessante kost je mailbox? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.

*  Website URL


18 reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *