Is jouw hartslagmeter een handig hulpmiddel om je lichaam te leren kennen of is jouw hartslagmeter een bron van frustratie?
Als je hartslagmeter een bron van ergernis is, gaat er iets mis.
Lopen op hartslag lijkt eenvoudig: je bepaalt je omslagpunt en dan weet je jouw persoonlijke zones of je hartslag voor een halve of hele marathon. Vervolgens ga je gericht trainen op hartslag.
In theorie klopt het, in de praktijk gaat het vaak mis
Afgelopen weken kreeg ik zelf ook weer geregeld mailtjes van gefrustreerde lopers. Als ik ga trainen op marathonhartslag, moet ik bijna wandelen. Er werd een hartslagmeter aangeschaft om met meer aandacht en toewijding te trainen om harder te lopen. Het gevolg is echter een bron van frustratie omdat de hartslag niet lijkt te kloppen en lopers eerder langzamer moeten lopen, dan dat ze merken progressie te maken.
Afgelopen weken merkte ik waar het vaak mis gaat. Herkenbaar?
Op 7 januari begon ik mijn schema van 100 dagen richting de marathon van Rotterdam. Het 14-kilometerschema van Stans van der Poel. In dat schema loop ik vaak op marathonhartslag en iedere drie weken is er een test: loop 10 kilometer zo hard mogelijk.
Omdat ik veel dezelfde trainingen deed, besloot ik om de polsmeting van mijn hartslagmeter (Polar Pacer) te vergelijken met hartslagen van mijn borstband. De trainingen deed ik overigens op marathonwattage (280, gemeten met Stryd), mijn hartslagen en tempo’s controleerde ik na afloop. Zo kon ik nog beter vergelijken, omdat mijn trainingen met nagenoeg identieke inspanning waren, kon ik controleren of mijn hartslagen ook hetzelfde patroon gaven ‘uit de pols’ of ‘van de borst’.
Het vermogen en het tempo lag erg dicht bij elkaar, de hartslagen vertoonden grote verschillen.
Hieronder twee nagenoeg identieke trainingen.
8 kilometer op marathonwattage 280 watt: H10 band.
9 kilometer marathonwattage 280 watt: polsmeting.
Wat valt op?
Mijn gemiddelde hartslag met een polsmeting is elf slagen lager dan mijn gemiddelde hartslag met de borstband. Vooral opvallend: met een polsmeting schommelt mijn hartslag de eerste vier kilometer rond de 140 terwijl mijn hartslag de eerste vier kilometer met de band ruim boven de 160 is, en dat bij hetzelfde vermogen van 280 watt.
Naast de trainingen op mijn marathonvermogen heb ik ook twee evenementen van 10 kilometer gemeten.
In beide gevallen liep ik zo hard mogelijk.
10 kilometer volle bak Uithoorn 29 januari (tijd 34:35”): gemeten uit de pols.
10 kilometer volle bak Alphen a/d Rijn 19 februari (tijd 34:08”): gemeten met een borstband.
Hier is het verschil tussen de polsmeting en de borstband nog groter
Mijn gemiddelde hartslag over tien kilometer met de polsmeting was 150 en mijn gemiddelde hartslag met een borstband was 34(!) slagen hoger met een vergelijkbare inspanning.
In de praktijk kan dit nogal frustrerend werken.
Je hebt een (dure) inspanningstest gedaan of zelf je omslagpunt vastgesteld en je weet op welke hartslag je wilt gaan lopen. Met goede moed trek je de deur achter je dicht, je loopt rustig naar een mooi park en begint aan een gerichte training. Je loopt een lekker tempo en kijkt op je hartslagmeter. Hmmmm, die is laag, ik moet sneller. Je versnelt en het voelt wel als erg hard werken, dan kijk je weer. Oh, mijn hartslag is veel te hoog, even rustig aan.
En zo loop je de hele tijd sneller en langzamer dan je prettig vindt, zonder trainingseffect.
Je hartslag van je horloge komt immers niet overeen met je daadwerkelijke hartslag.
Dit probleem is nog groter als je bij de omslagpunttest zelf een te lage hartslag meet (ja, dat gebeurt zelfs bij een dure test geregeld). Dan word je door je hartslagmeter de hele tijd ten onrechte teruggefloten dat je te hard loopt.
Hoe is dit op te lossen?
Zit jij op een punt dat je hartslagmeter een bron van ergernis en frustratie is dan kun je twee dingen doen.
- Je stopt met trainen op hartslag. Ga voor jezelf na waarom je ook alweer hardloopt. Hervind loopvreugde, je kunt natuurlijk ook op gevoel gevarieerd trainen. Wissel snelle trainingen af met rustige trainingen en doe af en toe mee aan een evenement om te weten hoe je ervoor staat (en omdat het leuk is om aan een evenement mee te doen).
- Train met een borstband. Dan weet je in ieder geval zeker dat de hartslag op je horloge ook je echte hartslag is. Zie je omslagpunt en je hartslagzones als een interessante ontdekkingstocht waar je zelf achter kunt komen, niet als een vaststaand feit dat door een ander vastgesteld moet worden.
Ben je gericht aan het trainen op hartslag met het 100 dagen programma? Dan geeft je hartslagmeter je vertrouwen dat je goed bezig bent. Je weet dan dat je goed voorbereid en goed uitgerust aan de start staat.
Het is dan sowieso goed om af en toe te controleren of je ingevulde omslagpunt overeen komt met je hartslagen.
Leuk en leerzaam: schrijf je in voor een evenement van 5 kilometer en loop zo hard mogelijk. Start hard, en probeer vanaf kilometer drie je hartslag zo hoog mogelijk te houden. Kijk na afloop wat je gemiddelde hartslag was van de laatste twee kilometer: deze hartslag is prima als omslagpunt te gebruiken. Op deze manier is het leuk om je omslagpunt niet als een vaststaand gegeven te zien, maar als een waarde die je geregeld kunt controleren en bijsturen. Loop je liever 10 kilometer (of staat dat in je schema) dan kun je de gemiddelde hartslag van de laatste drie kilometer nemen.
Loop jij met een hartslagmeter? Ik ben benieuwd naar je ervaring.
Hoi Koen,
Mijns inziens ben je niet helemaal eerlijk bezig. Je geeft toe dat je de meter niet correct (te los) draagt en vervolgend geef je af dat de meting niet correct gaat.
Het klopt dat een polsmeting veel gevoeliger is voor onjuistheden dan een borstband.
Dus tip 1 als je ontdekt dat de meting wel eens niet zou kunnen kloppen is: doe hem strakker! Wat ook kan helpen is hem om de andere pols te doen of aan de binnenkant van de pols te doen.
Groet,
Rob
Ha Rob,
Ik schrijf het dus wel eerlijk op, dat ik niet eerlijk bezig ben 😉 Je hebt gelijk, de reden dat het zo opschreef is dat ik denk dat er veel mensen zijn (ik maak me er ook schuldig aan) die de gebruiksaanwijzing niet helemaal lezen, maar wel met de getallen aan de haal gaan. Het horloge heel strak doen vind ik heel vervelend, dus echt heel strak doe ik niet. Wat een gevaar is: je krijgt wel een boel data, ook al klopt die niet. Doel van het blog was: wees er alert op en je kunt met wat eenvoudige aanpassingen prima zelf achterhalen wat werkt en wat klopt.
Om dit uit te sluiten heb ik laatst een training gedaan met polshartslagmeter én met hartslagmeter met borstband. Een beter vergelijk krijg je mijns inziens niet. Het verschil tussen beide is nooit groter geweest dan 2. Ik heb dus denk ik een goede polshartslagmeter denk ik 😀
Voor degenen die willen weten welke ik heb: de Garmin Forerunner 45S
Idem dito hier met de Forerunner 745 van Garmin. Metingen op hartslagmeter met horloge rechts. Eigen horloge links tijdens inspanningstest op de loopband. Nagenoeg compleet gelijklopend. En heel blij met met marathonhartslag ;-). Ik zou dus ook enkel vergelijken met twee systemen op exact zelfde moment. En dan kan je nog op merken gaan spelen 🙂
Merci!
Een verschil van twee keuren we goed 😉
Een sportmedisch onderzoek is zeker waardevol. Bij mij ging mijn hartslag met een Garmin hartslag band alle kanten op heel hoog bij een langzame duurloop en dan weer erg laag op hetzelfde tempo. Van alles geprobeerd. Nieuwe batterijen, contact gel en toen een Polar H10 gekocht. Met identieke metingen die niet leken te kloppen. Bij de sportarts en ook later bij de cardioloog bleek dat ik hartritmestoornissen had. Ik heb daar verder geen klachten van. Dus zonder het te weten liep ik daarmee rond.
Gebruik je nu medicijnen Peter, of was dat niet nodig?
Hoi Koen, helaas ben ik wel aan de bloedverdunners. Om te voorkomen dat er stolsels in de bloedbaan komen en de hersenen kunnen bereiken. De cardioloog vertelde ook dat hartritmestoornissen vaker voorkomen bij mensen die langdurig aan duursport doen zoals hardlopen en wielrennen.
Zelf erg tevreden met mijn H10 band. Inmiddels bijna 2,5 jaar mee aan het lopen en het verschil met mijn horlogemeting (duur horloge) is enorm.
Tot op heden gebruik ik qua hartslagzones de zones die mijn horloge heeft vastgesteld aan de hand van de maximale hartslag die ik ooit heb bereikt. Ik vind de drempel voor een dure sporttest vooralsnog echt veel te hoog. Hoewel ik eigenlijk wel echt graag mijn zones zou willen weten.
Het lopen in de zones zoals nu vastgesteld gaat prima. Ik doe het soms bij lange trainingen, als ik er zin in heb. Het is vast beter dan er helemaal niets mee doen..
De frustratie is voor mij dus vooral dat een sporttest zo belachelijk duur is.
Ik deed zo’n dure test en wenste dat ik hem nooit deed. Binnen, op een loopband, gestresseerd door al dat gedoe en daar ging mijn hart ;-). De zones en vooral voorspellingen klopten ook geheel niet: zo kon ik op basis van lactaat en hartslag 10 km max in 47-48 min lopen, terwijl ik de zondag voor die test 44 min liep. Kort erna kreeg ik een lichte longontsteking, mogelijks zat die al in mijn lijf toen. Bottomline: zo een meting is bandwerk, een verdienmodel en vooral: een momentopname.
Jij lijkt me zo goed bezig dat ik liever zou investeren in een leuk paar loopschoenen dan in een (te) dure test ;-).
Ik bepaalde ervoor omslagpunt met Stans haar methode en die scheelde amper 1 slag dus doe ik lekker zo door en vergeet die keer dat ik 200 euro betaalde en bijleerde dat ik op mezelf mocht vertrouwen 🙂
Ga ik er toch nog eens een extra nachtje (of 365 ;)) over slapen.. Dankjewel voor je reactie, Maaike!
Haha, sweet running dreams gewenst ;-)!
Ha Maaike, hoe pakte jij de test aan met Stans haar methode? Deed je hem gewoon zelf of had je iemand die voor je uit rende of de app?
Hi Koen, gewoon tempo’s en duur in “workout” gestoken van sporthorloge (telkens range van plus en min 5s tov doeltempo). Die piept dan om me mooi binnen grenzen te houden. Begeleider is handiger maar niet steeds beschikbaar ;-).
Dat klinkt goed!
Echt wel leuk om te doen: keihard starten bij een evenement van 5 kilometer en dan je hartslag van de laatste 2 kilometer als omslagpunt gebruiken.
Nuttig en herkenbaar. Ik heb verschillende pols-meters gebruikt en kan alleen maar zeggen dat het rubbish is (of my lichaam wijkt teveel af van datgene waar deze dingen voor ontwikkeld worden).
Mijn ervaring met borstband meters is ook niet best: veel te vaak gelazer met batterijen, bluetooth, hardware issues.
Waar ik nog altijd naar zoek is een systeem met borstband – met kabel verbonden aan pols-display. Op die manier worden veel bronnen van gelazer vermeden, maar die zijn wel erg moeilijk te vinden.
Als je zo’n band hebt gevonden, geef je dan een seintje Koos?
Groet,
Koen