Verbonden ademen: waarom doen mensen dat?

Zaterdag hadden we zes mensen op het clubhuis. Zes vreemden: drie mannen, drie vrouwen.

Bij binnenkomst ging het over parkeertarieven in Amsterdam. Op zaterdag en zondag is parkeren bij ons voor de deur nog gratis parkeren voor de deur, op andere dagen is het prijzig.

Na de sessie ging het niet meer over parkeertarieven maar over bijzondere ervaringen, een gevoel van zen, diepe ontspanning en spiritualiteit.

We doen een sessie verbonden ademen.

Wat is dat: verbonden ademen?

De instructie is simpel; je verbindt de inademing met de uitademing. Dus je ademt de hele tijd door, zonder pauze. Meestal ook wat dieper of wat sneller dan je gewend bent. Al snel voel je het tintelen, je wordt wat licht in je hoofd en je krijgt een droge mond.

Waarom doen mensen dat: verbonden ademen?

De voornaamste reden dat mensen beginnen met verbonden ademen is het loslaten van opgeslagen herinneringen. Of dat nu trauma is of een ongezonde portie stress of overtuigingen die je van jongs af aan hebt meegekregen en nu niet meer nodig hebt, doet er niet toe.

Je analyseert niks met je brein; je lichaam doet het werk.

Hoe dat precies werkt is voor een deel ongrijpbaar. Maar dat er nogal wat opgeslagen herinneringen in je lichaam zitten, is evident. Als minimensje had je eindeloos vaak behoefte aan een knuffel en nabijheid. Dat was er niet altijd. En als tiener had je behoefte om je eigen gang te gaan en dat kon niet altijd. Eenzaamheid. Onbegrip. Angst. Onzekerheid.

Niemand wordt volwassen zonder een reeks aan opgeslagen gevoelens.

We leren op jonge leeftijd dat gevoelens niet (altijd) wenselijk zijn. Als we huilen krijgen we een snoepje en de aanmoediging om te stoppen met huilen. En als we kwaad zijn en speelgoed kapot gooien, moeten we afkoelen op onze kamer.

Op school leer je dat rustig de tafel van zeven oplepelen, belangrijker is dan het uiten van je emoties. Op jonge leeftijd nemen we een rol aan om niet buiten de boot te vallen, op latere leeftijd kom je er misschien achter dat de rol die hebt aangenomen niet meer past.

Er is dan een manier om met heftige ademhalingsoefeningen het denkhoofd uit te zetten en het gevoelsbrein aan te zetten.

Wat we in alle jaren opslaan, kunnen we via verbonden ademen naar de oppervlakte krijgen en loslaten.

Het lichaam doet dat zelf.  Één van de gevolgen van heftig ademen, is een tekort aan zuurstof in je hersenen. Bij volwassenen stroomt er 750 milliliter bloed per minuut door de hersenen. Door heftig te ademen en lager in je CO2 waarden te komen, stagneert de doorbloeding ten dele. Na een halfuur heftig ademen stroomt er nog maar 450 milliliter bloed per minuut door de hersenen.

Gevolg: de neo-cortex doet minder goed mee en het emotionele brein krijgt het voor het zeggen.

Aan tafel in een chique restaurant niet altijd wenselijk, maar als dat op een zaterdagochtend wél een keer kan, is dat een zegen.

Na een sessie verbonden ademen voel je je opgelucht en heb je iets geleerd

Ook als je geen benul hebt of je opgeslagen bagger in je lijf hebt zitten, is het leerzaam om eens een sessie te doen. Voor hetzelfde geldt, krijg je inzichten of alle kleuren van de regenboog. Er kan van alles, maar het laat zich moeilijk sturen.

Wil jij een sessie bijwonen? Kijk hier naar de data.

Heb jij ervaring met verbonden ademen? Ik ben benieuwd naar je reactie.