Sporten: moet de werkgever het aanmoedigen?

Jasper* P. kijkt me aan of ik gek ben.

Jasper is een type Amsterdamse Zuidas-advocaat: dikke Audi, strak pak, 70-urige werkweek, veel geld en geen tijd om het kinderboek Momo en de tijdspaarders te lezen. Dat is tijdverspilling (vindt hij).

Ik ben dol op Jasper, maar we verschillen nogal vaak van mening.

Ik spreek hem in een café op zaterdagavond en we drinken een biertje. We zijn met vier mannen en ik vraag of er iemand zin heeft om volgend jaar de halve marathon mee te lopen.

Jasper zegt meteen dat ie daar geen tijd voor heeft, want dan moet ie zeker trainen?

‘Dat jij nou halve werkdagen kunt verlummelen met hardlopen en uit het raam staren, wil niet zeggen dat normale mensen dat ook kunnen. Ik moet gewoon werken en heb ’s avonds echt geen zin om in het donker te trainen’, zegt de advocaat.

Ik opper dat ik graag een keertje op zijn kantoor langs kom om de partners van zijn kantoor over te halen om hardlopen onder werktijd toe te staan. Lijkt mij een logische stap, als iedereen het gewend is om van 8:00 uur tot 22:00 present te zijn. Normale werktijden invoeren is wellicht wat teveel gevraagd, maar twee keer per week een uurtje inroosteren om hard te lopen, dat kan toch wel.

Toen keek Jasper me dus aan of ik gek was.

Sporten onder werktijd: wie is verantwoordelijk?

Hij vindt sporten een hobby en het idee dat een werkgever dat faciliteert, vindt ie bezopen.

Ik werp tegen dat een werkgever die verwacht dat werknemers de hele dag stil zitten met een vol hoofd, verantwoordelijkheid moet nemen omdat al lang bekend is dat zittend stressen een ramp is. En met kantooreilanden leidt het af als je om de haverklap opstaat en rond gaat lopen, je collega’s verwachten dan toch dat je op je plek blijft zitten.

Hardlopen onder werktijd is geen cadeau van de werkgever, maar een compensatie voor hoe een werkdag is ingericht. Daarbij heeft de werkgever er profijt van: fittere medewerkers en minder ziekteverzuim.

Pim v. L. (man 3) is ook tegen sporten onder werktijd. Hij vindt het aanmatigend. Alsof je moet sporten van de baas, waar bemoeit die zich mee? Hij ergert zich er ook aan dat op zijn werk op sommige dagen geen kroketten zijn, maar wel salades.

Gezond gelul allemaal, vindt ie, laten we gewoon lekker normaal doen en aan het werk gaan. Mensen die over het randje kukelen met een burn-out stellen zich vast ook een beetje aan.

Ik vind dat kul. Als een werknemer van zijn medewerkers vraagt om de hele dag op een stoel te zitten, vind ik dat gewoon niet slim. Je moet niet van mensen vragen om tussen 8:00 en 18:00 dik acht uur te zitten. Als je wil zitten, dan blijf je zitten, maar je moet binnen een bedrijf niet doen alsof dat de enige manier is om een werkdag mee te vullen.

Man 4 – Joost V. – vindt nooit iets. Joost heeft geen mening en stelt alleen vragen.

Hij vraagt aan mij welke beroepen in aanmerking komen voor sporten onder werktijd.

Ik vind dat sporten onder werktijd toegejuicht moet worden bij beroepen waarbij zittend stressen de norm is, en waarbij productiviteit niet gelijk staat aan enkel uren draaien, maar waar je ook creatief en analytisch moet denken.

Hardlopen lijkt me praktisch en leuk, samen met collega’s richting een evenement en  de stemming in het hele team verbetert. Maar natuurlijk kun je ook wielrennen, fietsen of wandelen. Zolang werknemers maar worden aangemoedigd om te variëren. Het is zonde om alleen maar heel rustig te sporten en het is ook jammer om altijd spierpijn op te zoeken. Intensieve inspanning afwisselen met ontspanning, dat is de crux. Op werk, en met sport.

Jasper ziet de bui al hangen en kapt het onderwerp af:
‘Ik bestel nog wat bier en als ik terugkom houden we op over die gezonde toestanden van jou’

Maandagmorgen kan ik het niet laten, om hem toch een mailtje te sturen.

Ha Jasper,

Was gezellig zaterdag. Ik stuur je toch nog even een filmpje voor het opperhoofd bij jullie op kantoor. Sporten en een ademhalingsoefening is zo eenvoudig onderdeel te maken van een werkweek, je bent eigenlijk gek om het niet te doen.

Ik heb het even opgezocht en advocaten blijken – net als gewone mensen – best gevoelig voor een burn-out.  Met sporten en ademhalingsoefeningen kun je de cultuur op kantoor een zetje geven richting minder stress en meer plezier.

Met wat minder stress is er ook weer ruimte voor een grapje bij de koffieautomaat, dat moet jou toch aanspreken.

Schrikt niet: het filmpje duurt nog geen 3 minuten.

Geluk,

Koen

Binnen een kwartier krijg ik antwoord van Jasper

Ha Koen,

Nice try. Maar no way dat ik dit filmpje aan onze partners ga doorsturen. Ik werk keihard om zelf partner te worden, ik moet echt niet aankomen met dit softe gelul.

Gr.

J.

Ik lees het mailtje 2 keer en staar uit het raam.

Blijkbaar zie ik iets over het hoofd, maar wat?

Ik weet heus wel dat ik een beroeps gedeformeerde enthousiasteling ben als het over sport en ademhalingsoefeningen gaat. En dat het vaak moeilijk is om programma’s van 100 dagen uit te rollen bij grote bedrijven.

Want dan is er budget nodig en moeten er afspraken gemaakt worden met meerdere schijven (dus ook met de onsportieveling die de budgetten beheert).

Maar een kort filmpje met de nadelen van zittend stressen, afgezet tegen de voordelen van bewegen en ontspannen: daar is toch helemaal niets softs aan?

Ik ga een rondje lopen, doe een ademhalingsoefening en schrijf er maar een stukje over.

Sporten onder werktijd: wat vind jij?

Kul, of een goed idee?

*Jasper heet geen Jasper.

Over de auteur

Sinds 2014 loop ik liever hard, dan dat ik op een racefiets zit. En dat zegt wat. Mijn boek De Hardlooprevolutie - dat ik schreef met Stans van der Poel over haar ontdekkingen - is meer dan tien keer herdrukt en ook in het Engels verschenen. Het schema waarbij je niet meer dan 14 kilometer traint in aanloop naar een marathon is voor veel lopers een uitkomst. Zelf ik 7 marathons met het schema. De snelste? 2:42:41! Naast marathons ben ik ook fan van run-dip-run, figuren lopen en gekke avonturen beleven. Samen met Klaas schreef ik 12 Ongewone beproevingen voor hardlopers, mijn lievelingsboek over hardlopen.

Koen de Jong