Poging sub 2u30: doel niet gehaald (wel een beetje)

In december 2022 liep ik 2:33:36” op de marathon.

Dit jaar doe ik een poging om al mijn persoonlijke records uit 2022 te verbeteren.

In Amsterdam wilde ik afgelopen zondag onder 2u30 lopen: een PR en een magische grens.

Wat wel in de voorbereiding: veel ademhalingsoefeningen, soepel blijven, vasten nabootsen voor optimale vet verbranding en een optimaal gewicht en wekelijks intervallen met Klaas en tempo’s lopen op beoogd marathonwattage.

Wat niet in de voorbereiding: weken van meer dan 100 kilometer, krachttraining, core-stability en een wiebelig gemoed.

Ik deelde mijn wens om onder de 2u30 te duiken en dat hielp. Vooraf noemde ik vaak de gedroomde tijd van 2:28:28. Klaas (Boomsma) zei: schrijf je in voor het NK, dan sta je lekker vooraan. José Vicente zei: kom voor massages, dan blijf je soepel. Franklin (van Doesburg) zei: loop met een hoge pasfrequentie en houd je rug recht. Ramon (Siljade) zei: ik ken de pacer die snelle dames gaat hazen naar sub 2u30, wil je zijn nummer? Victor (Plomp) zei: er zijn nog twee hazen die dat tempo gaan lopen, ik kan ze wel aanwijzen.

Strava had er weinig vertrouwen in; die voorspelde een marathontijd van 2u47. Ik had er wel vertrouwen in en zag uit naar een ochtendje diepgaan.

Bij de start was het nogal overzichtelijk. Het weer was perfect, ik stond vooraan en de drie hazen had ik in het vizier. Nog voor ik het stadion uit was (da’s 300 meter) liep ik vlak achter Anne Luijten, Jill Holterman en de drie hazen. Ik hoefde niet meer op mijn horloge te kijken voor wattages of tempo’s: dit was de goede stek.

Het was feest.

Vondelpark (heen), Rijksmuseum, de Amstel: we liepen met een groep van wel 30 (!) man achter de hazen en de aanstormend Nederlands Kampioene aan.

Na 28 kilometer ging het ‘mis’

Halverwege kwamen we door in 1:14:45 en hadden we de tegenwind al gehad. Ik had het na 25 kilometer erg zwaar en bij 28 kilometer liep ik ineens achter de groep. Dat was een beetje te vroeg en ik streed voor wat ik waard was maar de groep liep beetje bij beetje weg. Na 500 zware meters waarin mijn tempo inzakte, pakte ik mijn mantra van stal: eerstvolgende stap, eerstvolgende stap, eerstvolgende stap. Sub 2u30 zat er niet in als ik die groep liet gaan, maar een PR kon zeker nog.

Er stonden veel bekenden langs de kant en dat hielp. Sorry als ik geen gedag zei, maar ik had alle denkkracht nodig voor de eerstvolgende stap en liep met een blik ergens in de verte alleen maar aan de eerstvolgende stap te denken.

Met nog een kilometer te gaan keek ik toch even op mijn horloge. Een PR ging zeker lukken en een vrolijke laatste kilometer verder klokte ik een tijd van 2:32:13”

Doel 1 niet gehaald: geen sub 2u30. Doel 2 wel gehaald: een PR!

Blij en voldaan wandelde ik naar het clubhuis en het werd een feestelijke middag

Voor de marathon hadden zich wel veertig lopers gemeld op het clubhuis. Gespannen koppies. Zenuwen. Sommige worden daar stil van, anderen juist druk en praterig. Na afloop regende het persoonlijke records en vrolijke anecdotes.

Lopers die niet liepen, stonden langs de kant met muziek, bidons en enthousiast geschreeuw.

Hoe is het mogelijk? vroegen sommigen zich af, 2:32:13” met zo’n voorbereiding.

Voor Sportrusters is het nogal veel om 90 kilometer in een week te lopen. In het 14-kilometer-schema train je niet meer dan 42 kilometer in je langste week. Maar lopers die in de buurt van 2u30 lopen zijn het eens: weken van meer dan 100 kilometer zijn regel, geen uitzondering in aanloop naar zo’n snelle marathon.

Hoe het mogelijk is, weet ik ook niet. Wat ik wel weet: een beschouwende houding ten opzichte van je eigen lichaam en je mogelijkheden is een cadeautje. Er zijn lopers die met visualisaties, manifestaties en een strak schema tot hoge hoogtes komen. Ook zijn er lopers (vermoedelijk de meerderheid) die zichzelf kleiner maken en om de haverklap denken dat iets niet kan of een tijd of afstand niet voor hen is weggelegd. Maar met wat kennis van fysiologie en wat kennis van je eigen lichaam, is het leuk en ook niet zo ingewikkeld om te verbeteren en dan te zien waar dat toe leidt.

Er zijn drie dingen waar ik enorm veel aan heb gehad (in mijn leven en deze voorbereiding)

  1. Ademhalingsoefeningen. De observatieoefening heeft impact op alles. Box-breathing is goed voor herstel en CO2-tolerantie. Superheftige ademhalingsoefeningen hebben veel ballast opgeruimd. Deze drie oefeningen hebben een enorme impact gehad.
  2. Voeding. Geen geheime gelletjes tijdens trainingen of supplementen voor spiergroei. Simpelweg veel vers, veel groenten, veel eten met maar één ingrediënt, vasten nabootsen en efficiënte vetverbranding. De twee dagen voor de marathon heb ik overigens wel koolhydraten ‘gestapeld’: met appels, bananen en gedroogde abrikoos.
  3. Training. Gevarieerde interval met een groep mega-enthousiastelingen (Klaas Boomsma, Team KBoom) en dé truc van Stans van der Poel (niet teveel kilometers, wel veel op beoogd marathontempo).

Als je denkt: ik wil sneller worden. Kies één van de drie waarvan je nu denkt dat je daar het meest winst uithaalt en begin gewoon. Niet met het einddoel voor ogen maar met de verandering die snel bemerkt in het vizier.

Nog even over de Strava-voorspelling. Geen idee wat Strava doet en waarom de app er zover naast zat. Je gevoel en een trainer weten echt veel meer dan de voorspellers van je apps en gadgets.  Laat je vooral inspireren als dat voor je werkt, maar neem de voorspellingen niet te serieus.

Wat nu?

Er is dit jaar nog één PR dat niet is gelukt. Na 4 pogingen ben ik mijn 10 kilometer tijd uit 2022 tot 4 seconden genaderd. Ik neem drie weken rust en dan kijk ik of ik nog één poging doe om 10 kilometer onder 33:29” te lopen.

Volgend jaar doe ik sowieso niks met mijn Stryd. Ik ga lekker lopen in bossen, over het strand en op onverharde paden. In de natuur genieten met Eline en wie er maar aanhaakt. Misschien loop ik wel nooit meer voor een PR. De marathon van Amsterdam bij het 50-jarige bestaan met een tijd van 2:32:13” is dan een prachtige afsluiting van snelle marathons.

Enne: dikke kudo’s voor Anne Luijten. Ze werd Nederlands Kampioen in een tijd van…. 2:28:28. Diepe buiging.

Over de auteur

Ademhaling is mijn favoriete onderwerp. Hardlopen en kou staan gedeeld tweede. Over deze onderwerpen schreef ik 10 boeken en ik leid ademcoaches en koucoaches op. Mijn favoriete ademhalingsoefening is anapana en run-dip-run is mijn favoriete training.

Koen de Jong