Een maand geen alcohol: moeilijk of makkelijk?

1 januari drink ik samen met de Sportrusten-leden een maand geen alcohol.

Een maand zonder alcohol: ik heb het vaker gedaan. Op zich niet zo moeilijk.

Maar gaandeweg zo’n maand blijkt het stiekum toch moeilijker dan ik toe wil geven.

Met alcohol heb ik een dubbele verhouding

Niet drinken is verrukkelijk. Zonder alcohol is vroeg opstaan eenvoudig en mijn meditaties gaan beter. Ook voor hardlopen, schrijven, werken en klooien met mijn zoon is het lekkerder om helemaal niet te drinken.

Dat in het buitenland nog steeds biermerken op voetbalshirts staan, vind ik eigenlijk bezopen. We kunnen onze kinderen toch het beste aanmoedigen om géén alcohol te drinken.

Alcoholisme, overgewicht, hart- en vaatziekten, gestrande huwelijken, huiselijk geweld, (lever)kanker: het rijtje schadelijke (neven)effecten van teveel drinken is eindeloos. En minder extreem, maar ook niet best: als je enthousiaster praat over een feestje en wijntjes drinken, dan over je werk is dat voor je kinderen toch een dubieuze boodschap.

Alcohol is een gevaarlijk goedje.

Er gaan bij mij geregeld weken voorbij dat ik geen alcohol drink, zonder dat ik erbij nadenk.

De tijd dat ik naar het café moest en daar 15 bier dronk, liggen 15 jaar achter me.

Gelukkig.

Er is geen alcohol meer nodig om mijn lichaam in staat van ontspanning, creativiteit en beroering te brengen.

Maar toch krijg ik met regelmaat een schopje van binnenuit. Een duwtje richting een café in de Jordaan op een druilerige zondagmiddag. Goed gezelschap, een warm hoekje en een paar biertjes: een mooie middag verzekerd. En de middag loopt vanzelf door in een mooie avond. Er zijn mensen die na drie biertjes naar huis gaan om de restjes van de dag ervoor op te maken en een kopje thee te zetten. Dat kan ik niet. Niet drinken is een stuk eenvoudiger dan stoppen na drie biertjes. Als ik een boek aan het schrijven ben, stop ik ook niet met schrijven omdat het 17:00 uur is. Ik stop met schrijven omdat de inspiratie op is, niet omdat het tijd is. Maar ja, vóór het fust in De Kat in de Wijngaart leeg is, ben je wel gevaarlijk dichtbij een beroerde maandag.

Dus beter dat het niet iedere zondag (laat staan drie keer per week) raak is.

Als ik de maandag ná zo’n zondagmiddag opnieuw zin heb om een biertje open te maken, roep ik mezelf dan ook tot de orde en ga ik op een meditatiekussentje zitten.

Dat is gevaarlijk terrein: alleen drinken én twee dagen op rij.

Dan moet ik ook geen Ischa Meijer* en Haruki Murakami lezen of Bob Dylan of Johnny Cash opzetten, want dat is een hellend vlak. Met boeken en zangers is het eenvoudig om alcohol te romantiseren, en dat moet ik vooral voorblijven. Af en toe in goed gezelschap een paar biertjes drinken is prima, maar het moet geen gewoonte worden (zoals het 15 jaar geleden wel was).

1 januari drink ik een maand niet

Dat gaat zeker lukken. En er zijn 1 of 2 maandagen dat ik om 5:45 uur fit en tevreden uit bed stap en dankbaar ben voor de ‘uitdaging’ van januari om een maandje niet te drinken.

Of ik dan in februari snel een café opzoek (als dat dan weer mag) zie ik dan wel weer.

Voor nu: heel mooi uiteinde en op een gelijkmoedig en leerzaam nieuwjaar.

Enne: doe je mee in januari?

*In een Dikke Man beschrijft Meijer een woeste avond met veel drank op prachtige wijze, zonder überhaupt iets over de avond zelf te schrijven.

Het was vier uur in de morgen en De Dikke Man trachtte zijn huissleutel in het slot te drijven – wat hem maar niet lukte, omdat die verdomde voordeur steeds met plagende plofjes tegen zijn voorhoofd aan kantelde; en bovendien leek ook het gleufje, waarin zijn dierbare Lipsvriendje anders zo naadloos paste, een beetje gekrompen en helaas niet meer geheel en al recht van lijn.
De Dikke Man besloot eventjes niet meer met zich te laten sollen en nam plaats op de stoeprand.
De wereld, die kort daarvoor nog zo raar tolde, kwam enigszins tot rust.

 

Over de auteur

Koen de Jong (1979) is oprichter van Sportrusten. Hij loopt hard, mediteert dagelijks en zit graag in een ijsbad.

Zijn nieuwste boek, Tem je brein, gaat over zijn favoriete onderwerp: voordelen van minder denken.

Koen schreef eerder de boeken Verademing (met Bram Bakker), De Hardlooprevolutie (met Stans van der Poel), Koud kunstje (met Wim Hof) en Tien dagen stil. Zijn werk is in meerdere landen vertaald.

Tussen 2014 en 2023 liep hij acht keer een marathon met het 14-kilometerschema. Zijn PR met dit schema is 2:42:41, maar stiekem is 'vogels kijken' zijn favoriete training.


Nieuwsbrief

Wil je wekelijks het nieuwste blog, aankondiging van webinars, meer interessante kost je mailbox? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.

*  Website URL


47 reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *