Dé tip tegen stress (je verwacht het niet)
De dag na de verkiezingen kijk ik of NIDA een zetel heeft bemachtigd.
Het is ze niet gelukt.
Een week eerder liep ik een rondje hard. In aanloop naar mijn marathon 28 maart had ik een pittige interval en tussen twee intervallen door zag ik een vrouw met een spierwitte hoofddoek. Ze had ondeugende pretoogjes.
‘Zal ik hem over zijn hoofd plakken?’ vroeg ze.
Vanachter de zuil kwam een dame tevoorschijn met een smaragdgroene hoofddoek.
‘Nee,’ ze keek verschrikt, ‘dat kun je niet maken hoor.’
De vrouw met de witte hoofddoek hield de verkiezingsposter van NIDA toch even voor het hoofd van Geert Wilders. Ze keek tevreden.
Mijn horloge piepte. Ik moest weer 5 minuten aan bak op 280 watt en ik versnelde.
Thuis zocht ik op wat NIDA voor partij was.
Op de website zijn ze strijdvaardig. In hun streven naar harmonie is volgens de website een ommekeer in onze samenleving van belang. Ze wensen een samenleving die niet draait om bezit, maar een samenleving die waarde hecht aan bezinning: niet gericht op de waarde van geld, maar op de meerwaarde van leven.
Meerwaarde van leven bóven de jacht op meer geld stellen, lijkt aanbevelingswaardig
Het doet me denken aan een Peruaanse sjamaan die me eens vertelde dat bij zijn volk rijkdom werd vastgesteld aan de hand van hoeveel je had weg gegeven in je leven, niet hoeveel je bezat.
NIDA is een Nederlandse politieke partij met islamitische grondslag, staat er op de website.
Ik ben niet gelovig opgevoed. Toen mijn vader van zijn katholieke moeder hoorde dat sinterklaas niet bestond, trok hij snel de conclusie: dan bestaat god ook niet. Hij werd socioloog en ik ging nooit naar de kerk.
Behalve als ik bij mijn oma op bezoek ging op zondagmorgen. Dan gingen we samen en werd me uitgelegd waarom ik geen hostie mocht halen.
Met god en geloof heb ik sindsdien een ontspannen relatie. Oorlogen. Indoctrinatie. Kindermisbruik. Het is verwerpelijk en ik hoef niet te piekeren hoe zich dat verhoudt tot mijn geloof, want ik heb geen geloof.
Maar van de voordelen van geloof en godsdienst kan ik van een afstandje ook genieten. Ik zit niet in het ‘kamp’ dat godsdienst en geloof met een hautaine houding wegzet als dommig. Je hoort mij niet zeggen dat god niet bestaat, want dan moet ik eerst weten wat dat is: god. En daar heb ik geen benul van.
Toch hebben weinig mensen zoveel indruk op me gemaakt als mijn gelovige katholieke oma en een bevriende boeddhistische Tibetaanse.
Wat die twee vrouwen gemeen hadden: ze dachten veel aan het welzijn van anderen en ze waren om de haverklap dankbaar.
Dankbaar voor eten.
Dankbaar voor drinken.
Dankbaar voor een warme douche.
Dankbaar voor een goed gesprek.
Dankbaar voor muntdrop.
Oefenen in dankbaarheid in vaste rituelen, zoals bidden voor het eten, heeft iets moois en betekenisvols. Daar hoef je natuurlijk geen religie op te plakken, maar dat kan wel helpen om een ritueel eigen te maken
Dankbaarheid is onder andere een goede remedie tegen stress.
Psychiater Dr. David R. Hawkins heeft een bewustzijnsschaal ontwikkeld, waarin hij 17 bewustzijnslagen beschrijft. Er zitten nogal wat haken en ogen aan zo’n model, maar het is wel interessant om te zien dat er nog vier lagen bóven de rede komen.
De kunst is om in geval van stress (schaamte, schuld, angst, apathie, verdriet, angst) te proberen om – via de rede ? – naar liefde, geluk en vrede te komen.
Je kunt die trillingen in je brein overigens wel echt meten, van alfagolven tot betagolven en thetagolven Het is bijzonder om te ervaren dat je met het oefenen van dankbaarheid snel opschuift van negatieve emoties (of negatief bewustzijn) naar gebieden van liefde, geluk en vrede.
Dé tip tegen stress en apathie is dankbaarheid
Een mooie oefening: waar ben jij dankbaar voor (chocola telt ook ;))?
Geluk.
Ps. Geld is natuurlijk ook gewoon een handig goedje, zolang het maar een ruilmiddel blijft en geen hoofddoel op zich. Met geld kun je bijvoorbeeld een mooi clubhuis kopen aan de rand van Amsterdam, daarover later meer 😉
Dankbaarheid..
Dank Koen voor je inspirerende daden.
Jaren geleden al ‘Verademing ‘ gelezen. Ik heb er zelf veel aan gehad en ook anderen kunnen laten bewust worden van de adempauze. ‘Waarom heb ik dit niet op de basisschool geleerd vroeger’? Zei de man van in de zestig…
Enfin, ik ben nu ook weer dankbaar dat ik via facebook je ‘Tem je brein’ webinar tegen kwam.
Ik heb ontzettend genoten van de beide e-bookes. Mooi om te zien hoe je ontwikkelingen zijn verlopen.
Jaren geleden heb ook al eens een stilte retraite overwogen… Dus als het straks weer mogelijk is…
Maar nu ik dit hier zo gelezen heb over de dankbaarheid, lijkt het op een of andere manier voor mij een extra bewustwording.
Ik kon nu op verschillende vlakken een dankbaarheid ervaren. Ik bespaar je de opsomming, maar het was er. Weet ook niet waarom en dat makt ook niet uit.
Alhoewel ik nogal ben van het onderwerp of geheel van verschillende kanten te bekijken, was dit een mooie aanvulling.
Dank..
Benieuwd naar je clubhuis intenties; count me in, sowieso voor de muzikale omlijsting.
Hallo Koen,
Ik ben een fantastisch boek van jou aan het lezen : de hardlooprevolutie. (Koud kunstje heb ik vorig jaar ook in één ruk uitgelezen). Nu zou ik graag weten of er iemand in België is bij wie ik een test kan afleggen ivm omslagpunt en marathonhartslag zoals bij Stans van der Poel.
Vele groetjes, Christelle (chco@skynet.be)
Ik ben dankbaar voor zo een mooie blog op de maandagmorgen!
🙏
sluit ik me bij aan, weliswaar wat later, nu vanuit een rustige nachtdienst
Ha Koen mooi om te lezen. Zo las ik laatst ook een artikel waar je geen sorry zegt tegen iemand maar dat je degene bedankt voor zijn of haar tip en dat je daar iets mee gaat doen. Of als je ergens te laat bent dat je dan niet sorry zegt maar persoon bedankt dat hij/zij op jouw gewacht heeft.
Dat is een mooie Aaldrik. Dank voor het delen.
Hans
Lekker op de zeedijk zitten en turen over het wad naar Ameland. Ogen dicht en luisteren naar de zee en de vogels.
Fijne avond allemaal
Mvgr. Hans
Dat klinkt erg goed Hans. Geniet daar!
Dank je wel koen, fijne avond verder.
Ik ben dankbaar voor Koen…😁
Haha, ik ben dankbaar voor je reactie.
ja dankjewel Koen! Lang leve de dankbaarheid!!
en weg met (het opdringen van) “schuld”. Ze liggen immers dicht bij elkaar maar geven een totaal verschillende energie. Dankbaarheid impliceert rijkdom en schuld impliceert een tekort. Als je een kado krijgt zeg dan “dankjewel” en niet “dat had je niet hoeven te doen”, dat is ook voor de gever veel aangenamer.
Ik gruwel er trouwens ook van als een priester zijn parochianen doet herhalen: “door mijn schuld mijn grote grote schuld”. Het kan toch niet de bedoeling van een godsdienst zijn dat iedereen zich constant schuldig voelt?
Dank voor je reactie Ingrid! Ode aan dankbaarheid.
Schuld en dan biechten en het is je vergeven.. Helaas een minpunt van geloof. Te makkelijk om dan maar weer verder te gaan. Zo zou je je geloof ook makkelijk kunnen benutten om je eigen keuze niet zo te hoeven verantwoorden.
Blijf je svp niet schuldig voelen, maak het bespreekbaar, breng er beweging in. Dat lijkt op de biecht afleggen, maar ik zou het dan uiteindelijk bespreken met diegene waar het om gaat. Dan heb je er samen profijt van en kan je dankbaar zijn.
Ha Koen,
Allemachtig, prachtig, dank! 🙂 Eerste keer dat ik meer positieve dan negatieve emoties zie.
Ligt aan manier van kijken, zie Matthieu Ricard https://www.youtube.com/watch?v=TqPI–dm-vQ
Herhaling werkt!
Hartelijke groet en …,
enjoy life too!
Joost
Gelijkmoedige en dankbare groet Joost!
Dankbaarheid kan door geen enkele religie geclaimd worden.
Zijn er verschillende dankbaarheden?
Dat is onzinnig , net als die verschillende religies. Hoe kan dat?
Dankbaarheid zelf is religieus
Dankbaarheid claimen via , voor je geloof , is zoiets als stilte claimen. Kunnen er verschillende stiltes zijn?
Ha Egbert, dat is mooi gezegd. De behoefte om te claimen is sowieso al vreemd. Maar de kracht van rituelen en gezamenlijkheid is wel weer mooi. Dankbare groet.
Een mooie overdenking.
Tja, die strijd van het claimen.. Ik vrees dat er dat er diep in ons er ergens een ‘wij’ en ‘die anderen’ zit. Echter als dit maar niet extreem gaat worden. Voor sommigen is het supporteren van ‘je’ voetbalclub een religie geworden. Volgens mij zijn er zo ook meerdere ‘religies’ ontstaan in onze modernere tijd. Dankbaarheid is dan een mooie bewustwording in deze.
Mooie cliffhanger! 😜
Haha, ja. Tromgeroffel. Tromgeroffel. Tromgeroffel.
Dankbaarheid. Weet je dat Nederland een Dr Dankbaarheid kent? Dr Lilian Jans-Beken. Google maar eens!
Ha Marian, nee die kende ik nog niet. Ga ik opzoeken. Dank voor het delen!
Je wil ook niet in een kamp zitten waar godsdienst en geloof in één adem (pun intended) genoemd worden. Van godsdienst als instituut is bijzonder weinig goeds gekomen, met name de katholieke kerk heeft dat principe van je Peruaanse sjamaan nooit zo goed begrepen.
Maar als je geloof opvat als reflectie en bezinning dan ga ik een eind met je mee (zolang je het een ander maar niet opdringt)
Ha Frans, het geloof als reflectie en bezinning komt toch ook voort uit de godsdienst als instituut. Ik denk aan mijn oma Jaantje, die praktiseerde haar geloof op nobele wijze. Dat werd wel ingegeven door de godsdienst. Godsdienst an sich brengt ook goeds, toch? Of zie jij dat anders?
De vraag is of jouw oma nobel was door de godsdienst of dat het in haar zat. Ik zie helaas veel mensen die godsdienst als excuus gebruiken en niet in de spiegel kijken. Godsdienst in de meest pure en persoonlijke vorm is niks mis mee, wat mensen er vervolgens mee doen helaas wel.
Ik weet net als jij ook niet zeker of er wel of geen god is (of heel veel goden), maar dat vind ik ook niet zo relevant. Ik weet wel dat het in de wereld een stuk beter zou gaan als we allemaal wat vaker in de spiegel zouden kijken en daar antwoorden zouden zoeken.
(En trouwens ook als we vaker een frisse duik zouden nemen, dat doe ik al 7 jaar wekelijks en ben heel blij met je zendelingenwerk 😉 )
😉
Ja Frans, inderdaad het in de spiegel kijken.. ipv het geloof als excuus benutten is dan te makkelijk.
Ik heb vaker gezien dat mensen steun ervaren door het geloof, echter ook teleurstelling hebben ervaren. De oudere man die zijn vrouw kwijt raakt door een nare ziekte. Hij was zo teleurgesteld in god. Hij geloofde er niet meer in, want hoe kon zijn ontzettend lieve vrouw nu toch al aan zo’n nare ziekte komen te overlijden. Hij vond dit onterecht met een teleurstelling van een heel leven hierin te hebben geloofd….
En een eeuw terug was veel van de zorg op alle gebied en heel veel van het onderwijs en (ook nu nog het Leger des Heils) gaarkeukens of georganiseerd onderdak afkomstig van georganiseerde kerken. Ook nu nog zijn heel veel vrijwilligers vanuit kerken maatschappelijk actief. Het zijn organisaties van mensen met alle moois en lelijkheid wat daarbij hoort.
Groet, Marian
Bedankt voor de tip Koen.
En jouw inspirerende verhalen 👍
Altijd leuk om te lezen en om je aan het denken te zetten of om te gaan doen.
Dank voor je reactie Gerro, leuk om te lezen.
Ja, dat kan ik me indenken, dat dat helpt. Goeie tip. Ga ik proberen.
PS. Heimwee naar hardlopen, dat bestaat ook.
En ik ben ook dankbaar voor een nieuw boek dat ik binnenkort ontvang van mijn blogjuf 😉
Heb je heimwee naar het lopen?