De laatste maanden gaat het vaak over kou op het Sportrusten Hoofdkwartier. De gemiddelde mens denkt bij kou toch aan een winterjas, muts en handschoenen. De verwarming op 21 graden. Alleen schaatsfanaten hopen op vrieskou. Zou je denken.
Dat er ook liefhebbers zijn van koud douchen en een ijsbad had ik een aantal jaren terug niet kunnen bedenken. Ik had ze weggezet als idioten. Totdat neef Koen een boek met Wim Hof schrijft en mij 2 jaar terug zo gek weet te krijgen om het water in te gaan in januari. Samen met nog een paar honderd andere ‘idioten’, onder de bezielende leiding van Wim Hof – the Iceman – zelf.
De kou deed duidelijk wat met me
Ik wist nog niet precies wat, maar ik was nieuwsgierig geworden door al die enthousiastelingen. Ik ga vaker het koude water in en merk dat ik energieker wordt. Alsof je een fijn stuk hebt hardgelopen.
Afgelopen oktober vraag ik geregeld aan Koen: Kunnen we al? Is het water al koud genoeg?
Maar dit jaar is het anders
We hebben een app-groep: Plonsgroep Hilversum. Een groep van zo’n 20 mensen, stuk voor stuk ‘gek’ van kou. De één nog enthousiaster dan de ander als het heeft gesneeuwd of de temperatuur rond het vriespunt ligt. Er wordt flink gebaald als er onverhoopt een plonsafspraak wordt gemist.
Ik voel me een buitenbeentje. Genieten doe ik van een warme douche. Met tegenzin draai ik ‘m (af en toe) naar de koudste stand. Een plons in koud natuurwater is niet vanzelfsprekend, maar een innerlijke strijd. Wat ook niet meehelpt: de beloning is ook niet meer wat het was. Ik voel me niet energieker en blijf het lang koud houden. Je zou kunnen zeggen dat ik een winterdip heb.
Met hardlopen helpt het om gewoon te gaan
Dat ervaar ik nog niet met het koude plonsen. Tip van Koen: doe een ademhalingsoefening. Andere tip van medeplonser Arjen: blijf korter in het water. Voel de sensatie en hou het daarbij. Daar kan ik wat mee. Het maakt mij niet uit als ik na 30 seconden als eerste de kant weer opklim.
Plonsgroep Hilversum verzamelt 1 of 2 keer per week op het Sportrusten Hoofdkwartier, mijn werkplek. De laatste 3 keer liet ik verstek gaan. Als ze zijn vertrokken richting het koude water (een enkeling op blote voeten), kruip ik achter mijn computer en zet de verwarming wat hoger.
Ik beloof mezelf dat ik de volgende keer weer meega.
Vraagje, praktisch gezien he, hoe werkt zo’n run-dip-run? Neem je een rugzakje mee met handdoek en droog ondergoed zodat je na de dip niet nat rond rent of werkt het anders?
Vraagje, praktisch gezien he, hoe werkt zo’n run-dip-run? Neem je een rugzakje mee met handdoek en droog ondergoed zodat je na de dip niet nat rond rent of werkt het anders?
Ha Sandra, ik neem inderdaad een rugzakje mee met een handdoekje. Geen droog ondergoed, ik loop gewoon verder in een natte sportbroek en zorg dat ik met een kilometer of drie wel thuis ben.
Cynthia Van Seeters echt iets voor jou
Brrrr mij niet gezien alhoewel ik wel als ENIGE is het koude dompelbad ga in de sauna Patrick van Seeters
Cynthia, volgens mij is het net zo iets. Gisteren gerun-dip-runt en de stoom sloeg eraf toen we ons stonden af te drogen. Toevallig het gevoel vandaag vergeleken met een koud dompelbad in de sauna. Maar als ik eerlijk ben. dan vind ik run-dip-runnen lekkerder. Of beter meer fris-en-vrolijk direct er na 🙂
Los van de (heerlijke) kou is het ook nog gezelliger dan alleen op kantoor, Mark, groet op blote voet.
Niets aan de hand, prima week
Vanochtend had je dus prima meegekund! Volgende week herkansing