Waarom ik (geen) bakken met geld wil verdienen

‘Waarom ben jij tegen visualiseren?’ R. kijkt me aan.

‘Ben ik tegen visualiseren?’ vraag ik.

‘In je podcast met Klaas, zei je dat je geen fan bent van Pilarczyk met zijn visualisaties.’

We gaan rechtsaf en lopen langs de bosbaan in het Amsterdamse Bos. De zon prikt op mijn wangen en het weer lijkt nog met anderhalf been in de zomer te staan. We rennen in korte broek en in een shirtje met korte mouwen.

‘Ik ben op zich niet tegen visualiseren, maar het grote nadeel van visualiseren, is dat je enkel dingen visualiseert die buiten jezelf liggen. En het mooiste gebeurt toch in je lijf, niet daarbuiten.’

Ga maar na.

Vraag mensen om voor zich te zien, wat ze in de toekomst graag willen en je komt snel uit bij:

Een volle bankrekening.

Een Tesla.

Een mooi huis in het bos.

Het nadeel is dat als je een mooi huis visualiseert, dat je een mooi huis krijgt.

Niets mis met een mooi huis in het bos natuurlijk, maar als je niet weet wat je roeping is en je onderbuik knaagt onbehaaglijk aan je zingeving, dan neem je jouw onbehaaglijke gevoel gewoon mee naar je nieuwe huis

Zit je dan.

Sterker nog: als je een chique huis visualiseert, is de kans groot dat je aan gaat op geld, en daar loert een gevaar.

Want focus op geld kan je wegdrijven van je roeping.

Voor je het weet ben je vijftig (of zestig) en kijk je op je bankrekening en denk je dat is mooi gelukt, maar kijk je in de spiegel en denk je wat is er met mij gebeurd?

‘Je kletst uit je nek, man. Juist van geldgebrek worden mensen ongelukkig, geld maakt het leven echt wel aangenamer,’ zegt R.

Geldgebrek bezorgt je stress en stress verlegt je gedachten naar gepieker en doemscenario’s. Dat gun je niemand. Maar als je een dak boven je hoofd hebt en genoeg te eten, lijkt het me waarachtig om te leven naar je roeping, en als je niet weet wat je roeping is, om je roeping te zoeken.

‘Je klinkt als een priester.’

We zijn aan het einde van de bosbaan gekomen en slaan linksaf, we steken een wit bruggetje over en schieten een bospaadje in.

‘Ok, roeping is misschien wat te zwaar. Maar vreugde vinden in doodnormale, alledaagse dingen, lijkt me minder afleiden, dan succes visualiseren in de toekomst.’

‘Dat kan toch prima naast elkaar, alledaagse dingen waarderen én een mooi huis visualiseren?’

‘Mogguh,’ zeggen we tegelijkertijd tegen een tegemoetkomende loper.

Ik denk na of het naast mekaar kan bestaan: kun je vreugde vinden in alledaagse kleine dingen én geldgedreven successen nastreven.

Op zich kan dat wel, maar het lijkt vaak anders te werken. Op een dag dat je een zakelijk succes van tienduizenden (of meer dan honderdduizend) euro binnenhaalt, klinkt de blokfluitles van je zoon toch anders dan op een kalme dag waarop je twee keer een uur hebt gemediteerd en twee mensen hebt helpen verhuizen.

Tenzij geld binnenstroomt als gevolg van je roeping, dan morrelt het niet aan je gemoedsrust

Ik ken iemand met een Porsche. Hij haalde me op, om samen naar een meditatieuurtje te gaan (serieus).

‘Een Porsche,’ zei ik. ‘Dat had ik bij jou niet verwacht.’

‘Hoezo niet,’ D. lachte zijn tanden bloot.

‘Vind ik meer iets voor rijke patsers, niet voor sympathieke types zoals jij.’

‘Meneertje oordeelt over mensen, vanwege hun auto. Tsssssssss,’ siste hij met een grijns.

Ik voelde me betrapt, en probeerde me eruit te redden. ‘Waarom heb je deze materie nodig om je goed te voelen?’

‘Er is een verschil tussen mensen die zich beter voelen dan een ander omdat ze een dikke auto rijden, dan mensen die een auto hebben voor de lol. Deze Porsche is eerder een guilty pleasure dan een uiting van mijn persoonlijkheid.’

Bij guilty pleasures denk ik aan ABBA of bonbons, niet aan auto’s van meer dan € 100.000,-

Maar D. had geld als water. Hij had er groot plezier in om problemen op te lossen voor anderen en zich daarvoor te laten betalen. Ik weet niet eens precies hoe en wat, maar hij heeft een keer voor een tandarts een probleem opgelost toen hij in de stoel lag. Bleek iedere tandarts in de BeNeLux, Duitsland, Frankrijk en Scandinavië die oplossing ook te willen hebben.

Kassa.

‘Geinig toch,’ zei D.

D. kocht wat Bitcoins en een huis en een Porsche. Er bleef genoeg over voor wat vrienden en familie en een groot maatschappelijk project.

‘Zie je wel,’ zei R. ‘geld verdienen maakt het leven een stuk leuker.’

Met geld kun je prachtige dingen doen, maar het lijkt me toch zonde om in de ochtend je bed uit te komen om geld te verdienen want dat maakt het leven een stuk leuker.

Dankbaarheid.

Gelijkmoedigheid.

Twee gemoedstoestanden die zich niet laten visualiseren, maar die wel de moeite van het opstaan waard zijn.

Je hoeft er niets voor te bezitten.

‘Maar wat doe je dan?’ vraagt R. ‘als je opstaat voor dankbaarheid en gelijkmoedigheid.’

‘Mediteren bijvoorbeeld,’ zeg ik, ‘of een rondje door het Amsterdamse Bos rennen met een vriend.’

‘Amen,’ zegt R. ‘zijn we bijna bij de parkeerplaats? Ik heb zo een afspraak.’

‘In lijn met je roeping of voor de poen?’

‘Lazer toch op, vent.’

Over de auteur

Ademhaling is mijn favoriete onderwerp. Hardlopen en kou staan gedeeld tweede. Over deze onderwerpen schreef ik 10 boeken en ik leid ademcoaches en koucoaches op. Mijn favoriete ademhalingsoefening is anapana en run-dip-run is mijn favoriete training.

Koen de Jong