Mijn favoriete boek ‘van 2021’
Als ik weinig geld heb, koop ik boeken; als ik dan nog iets overhoudt, koop ik eten en kleren.
Geen idee of priester/filosoof/schrijver Desiderius Erasmus dat echt heeft gezegd, of dat het een quote is die later aan hem is toegeschreven, maar het is een quote naar mijn hart. Niet dat ik zelf honger hoef te lijden als ik een boek wil kopen, maar mijn lezershart maakt een sprongetje als lezen een gouden randje krijgt.
In 2021 heb ik weer mooie boeken ontdekt.
De nieuwe van Sally Rooney:Â Prachtige wereld, waar ben je?
Een boek van één van mijn schrijfleraren Gilles van der Loo: Dorp.
Franz Kafka (Het Kasteel) waardoor het bijvoeglijke naamwoord kafkaësk nog meer betekenis heeft gekregen.
En ik herlas Connie Palmen (De Wetten)Â en Haruki Murakami (Kafka op het Strand).
Als ik één lievelingetje moet noemen van 2021, kies ik toch een boek uit 1858
Mijn favoriete boek ‘van 2021’ is Oblomov van Ivan Gontsjarov.
Van oude Russen word ik altijd erg rustig. Die nemen uitgebreid de tijd om de tuin te beschrijven of de verandering van het weer. Ondertussen strooien ze met spitsvondige observaties van gedrag. Oblomov stond al langer op mijn leeslijstje, en afgelopen jaar is het ervan gekomen. Gontsjarov schrijft over mensen en dus gaat het ook over liefde, geluk, de dood en luiheid. Het is zowel bemoedigend als ontluisterend.
Gontsjarov schrijft in Oblomov over de liefde:
Liefde groeit onbegrijpelijk snel, het is een soort gangreen van de ziel. Zelfs nu ben ik mezelf al niet meer, ik deel de dagen niet meer naar uren en minuten, ik weet van geen zonsop- of ondergang meer, voor mij bestaat nog slechts één ding: of ik u gezien heb of niet heb gezien.
Of over geluk:
De mens is een zonderling wezen. Hoe voller en rijker haar geluk werd, des te nadenkender, ja zelfs angstiger zij scheen te worden. Ze begon zichzelf aandachtig gade te slaan en ontdekte, dat dit kalme leven, dit stilstaan in ogenblikken van geluk haar benauwde.
Of over de dood:
Ilja Iljitsj was ogenschijnlijk zonder pijn of lijden gestorven, zoals een klok stilstaat, omdat men vergeten heeft, hem op te winden.
En de opwinding over verandering is van alle tijden. Daar waar ik me druk maak over mijn zoon die teveel achter de computer zit en die geen boeken leest en met moeite naar buiten te krijgen is, had de adel in 1858 ook zorgen over de verandering.
Hun laarzen trekken ze zelf uit, daar hebben ze een soort machinerie voor bedacht! voegde Zachar er vol afschuw aan toe. Het is zonde en schande! Zo gaat de adel te gronde!
Bediende Zachar had veertig jaar de laarzen van Oblomov aangedaan in de ochtend en uitgetrokken in de avond, en nu doen ze dat zelf. Waar gaat het heen in de wereld?
Waar gaat het heen in de wereld?
Het zijn gekke tijden. Maar meningsverschillen, veranderingen, verveling, woede, berusting, strijdvaardigheid en apathie zijn van alle tijden en alle leeftijden. Daarom vind ik het geruststellend om romans te lezen. Meer dan bij non-fictie neemt een roman je bij de hand, omdat je optrekt met de personages. Zo leer je ook de personages kennen met een andere mening. En als je meer over een personage te weten komt, oordeel je vanzelf minder. Met een roman kun je er de tijd voor nemen. Anders dan met een film of een serie, kun je de personages langzaam leren kennen.
In ons meditatiegroepje heeft E. als quote bij haar naam staan:
The more you understand, the less you judge.
Minder oordelen.
Dat is een mooi streven voor 2022.
Om minder te oordelen is het wel goed om veel te (blijven) lezen.
Wat las jij in 2021 waardoor je zin kreeg om iets te ondernemen of om brieven te schrijven of waardoor je overdag al zin kreeg om ’s avonds verder te lezen (zoals een klok altijd de juiste tijd aangeeft, omdat men dagelijks de tijd neemt om hem op te winden)?
Mijn beste boek van 2021 heb jij (Koen) ongetwijfeld ook gelezen: geen fictie, maar non fictie:
‘James Nestor – Breath The New Science of a Lost Art (2020) ‘ een wereld ging voor mij open zeker nadat hierna nog meer soorttgelijke boeken volgden.
((overigens ik neem aan dat luisteren in dit geval ook onder lezen valt 😉 ….))
Jaaaaahhhh, Nestor. Dat is een mooie. Luisteren keuren we goed 😉 Veel leesplezier in 2022!
Lang geleden dat ik me in een boek kon verliezen. Het was heerlijk dat dit nu wel weer gebeurde met het prachtige boek van Delia Owens: Daar waar de rivierkreeften zingen.
zeker eens met je en de originele versie in de Engelse taal maakt het geheel nog ‘sprekender’.
Owens ken ik niet Tjitske. Ben benieuwd. Veel leesplezier in 2022. Dat je je opnieuw kunt verliezen in een mooi boek.
Ja! Verslonden, zo mooi, ga ik zeker nogmaals lezen.
Waar is de fout in “Als ik weinig geld heb, koop ik boeken; als ik dan nog iets overhoudt, koop ik eten en kleren.” 🙂
Die fout is er volgens mij niet Ingrid. Iets – overhoudt en ik – koop. Toch? Of zeg jij: ik – overhoudt: dat klopt niet?
inderdaad: “als ik iets overhoudt “moet zijn “als ik iets overhoud ” want ik drink nooit thee 🙂 Ik is het onderwerp hier …
Hoi Koen, ik deel je passie voor boeken en kan me helemaal vinden in je keuzes van dit jaar! Heb wel een opmerking: het citaat over de dood van Ivan Iljitsj is niet van Gontsjarov maar van Lev Tolstoj.
Ik kan je ook Flaubert aanbevelen (Leerschool der Liefde). Nog een paar hoofdstukken in mijn huidige boek te gaan (lekkere detective van Michael Connelly, altijd weer een feest) en dan ga ik me verdrinken in The Man in the Red Coat van Julian Barnes. Een mooi leesjaar gewenst!
Petra, bedankt jij lost mijn ‘waarom kan ik deze niet vinden vraag’ bij deze op
Ha Petra, vermoedelijk heeft Tolstoj dan Gontsjarov gelezen of Gontsjarov heeft Tolstoj gelezen. Ik heb het citaat uit Oblomov gehaald, dus Gontsjarov heeft het sowieso geschreven. Wat denk jij? Wie schreef het eerder?
Hoi Koen, dat is een grappig mysterie! Ivan Iljitsj is de hoofdpersoon in het boek van Tolstoj ‘ De dood van Ivan Iljitsj’. Ik ging er daarom eerlijkheidshalve vanuit dat het citaat uit dit boek kwam. Oblomov heb ik nog niet gelezen, maar dat ga ik binnenkort doen. En dankzij jou moet ik nu ook het boekje van Tolstoj herlezen (geen straf!) om te kijken of het citaat daar precies zo in voorkomt. Wel vond ik alvast via Google dat Oblomov in 1858 verscheen en De dood van Ivan Iljitsj in 1886 werd gepubliceerd.
Wordt vervolgd!
Inderdaad: een mysterie. Ik ga zo thuis kijken, of ik me niet vergis. Wordt vervolgd!
Hoi Koen, de puzzel is denk ik opgelost. In jouw citaat staat ‘Ilja Iljitsj’. De persoon in Tolstojs boek heet ‘Ivan Iljitsj’. Dus andere voornaam. En op de laatste bladzijden uit dit boek, nadat Ivan is overleden, komt het citaat niet voor. Denk dus dat jij gelijk hebt. Ik bied je dan bij deze ook mijn excuses aan😀 en dank je voor de tip van Oblomov!
Ha Petra, ah dat verklaart het. Ik had het opgezocht. Pagina 544 van Oblomov, daar staat het. Veel leesplezier!
Wat leuk Koen! En zo welkom nu ik aanstaande week vrij ben nadat ik weer veels te hard heb gewerkt en ondertussen vooral geprobeerd heb om veel werkgerelateerde boeken te lezen. Ik lees nooit romans, gewoon, omdat ik het al zo vaak geprobeerd heb en zelden tot nooit werd gegrepen. Maar het is heerlijk om jezelf te verliezen, dat weet ik van vroeger toen ik graag thrillers las van Nicci French. Maar na het 5e boek werd ik niet meer verrast.
Het boek wat bij mij echt een paradigmashift heeft bezorgd én wat letterlijk mijn werk als diëtist enorm heeft veranderd (in de spreekkamer) is het boek “De kunst van het helpen” van Bert Hellinger dat ik vorige maand las over het fenomeen familie-opstellingen. Hierdoor durf ik inmiddels veel minder te “doen” tijdens mijn spreekuren, meer te zijn en help hiermee mijn cliënt veel beter op weg. De wegen van de ziel zijn ondoorgrondelijk. En het fijne in deze manier van “werken”, is dat ik het niet hoef te begrijpen (geen trucjes, daar ben ik niet van), maar dat “het” gewoon gebeurd. Als je coachend werk doet ECHT een aanrader!
Wat een mooi verhaal Marie-José, dank voor het delen!
En als ik minder geld heb…de kringloop ligt vol met prachtige boeken, fijn om daar tussen op zoek te gaan naar mooie vondsten.
Ja, of de Slegte. Ook feest
Zoveel mooie boeken dat het lastig is een keuze te maken. Poging…
Voor de ontspanning en om over te dromen “Fulltime avonturier” van Tamar Valkenier.
Om van te leren “zelfherstel van binnenuit ” van Pascale Bruinen.
Mooie boeken, dank voor het delen.
Max, Micha en het Tet- offensief van Johan Harstad 🙂
En de jongen, de mol, de vos en het paard…zo mooi getekend ook!
Pfieuw, ja Manon. Harstad kan schrijven zeg, die stond vorig jaar in mijn top-drie.
Ben van de week begonnen in de nieuwste van Jonathan Franzen, kruispunt…en het beloofd nu al de favoriet van 2022 te worden…of telt het niet als je er in 2021 al in bent begonnen?!
Haha, alles telt. Jij bedenkt de regels 😉
Het geschenk, Edith Eger en Niet alleen , Tim Voors en misschien nog wel meer boeken. Zoveel mooie en inspirerende boeken.
Ode aan mooie boeken!
” waardoor je overdag al zin kreeg om ‘s avonds verder te lezen”. Heerlijk gevoel, daarom lees ik al van jongs af aan. Mooi om te zien dat anderen dit ook herkennen.
Mijn nummer 1 roman van dit jaar:
“de geheugenloper” van Ron Mclarty gevonden op de campingbieb in de regenachtige ardennen afgelopen augustus. In 3 dagen uitgelezen.
Over een veel te zware, kettingrokende, zwaar drinkende 43 jarige die zonder het zelf in de gaten te hebben aan een fietstocht dwars door Amerika begint en zichzelf leert kennen. Avontuur, roman, spanning, feel good, etc
“spoedcursus verlichting” van Tijn Touber heeft me ook erg verrast, net als “alles is fucked (een boek over hoop) van Mark Manson.
Thanks voor alle boekentips luitjes!
De geheugenloper ga ik lezen. Ben benieuwd. Dank voor de tip!
*Onverwacht vond ik een klein boekje van Nescio, voor mij onbekend, titel: Insula Dei. Geweldig!
Ontroerend mooi beschreven, 2x gelezen.
*Na het overlijden van een dierbare vriend werd mij als troost het boek Het Zoutpad aangereikt.
In het begin had ik geen zin om de begin-misére te lezen waar dit soort boeken vaak mee begint, maar uiteindelijk bleek het boek zeer de moeite waard, al gaf het mij weinig verlichting bij mijn verdriet.
Sterkte Margo. Veel geluk in 2022.
Even wat anders.
Het boek wat ik adembenemend vind is
Wat loopt daar?
van Midas Dekkers.
Ff wat anders.
Ruud.
Midas Dekkers: altijd voer voor denken.
The Midnight Library van Matt Haig zal me nog helpen hrt leven te relativeren, en tot gids zijn. Een Roman voor iedereen, die wel eens denkt een verkeerde afslag in zijn of haar leven genomen te hebben.
Haha, dat zal iedereen wel zijn, toch? Iedereen, die wel eens denkt een verkeerde afslag genomen te hebben…
De kracht van rust – 8 tegendraadse lessen over werk en het goede leven.
(Winnaar beste spirituele boek 2021)
Heeeel leerzaam!!
Ode aan rust!
Mijn favoriete boek dit jaar was van Evi Hanssen met de titel ‘Ergens onderweg’.
Een heerlijk boek met herkenbare reflecties.
Ik heb dat niet vaak met non-fictie, dat ik door wil blijven lezen. Maar deze had dat echt bij mij: Think like a rocket Scientist van Ozan Varol. Ook zijn mailinglijst vind ik echt een cadeautje.
mooiste fictie die ik las: Arthur Japin, de man van je leven. ‘Aan dat hart van hem mankeerde niets, behalve dan loyaliteit. Het was niet kapot te krijgen sinds zij er op een dag mee opgehouden was alles in roomboter te braden en overgestapt was op Becel. Zij vervloekte al die meervoudig onverzadigde vetzuren waarmee zij Markus net zo lang in leven had gehouden totdat hij haar geluk volledig had verwoest.’
De boeken die mij leven het meest verrijkten in 2021 zijn geschreven door Haemin Sunin ‘Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt’ en ‘ Houden van dingen die niet perfect zijn’ en verder heeft ‘De jongen, de mol, de vos en het paaard’ van Charlie Mackesy me veel getroost.
‘Niks doen met vrienden is nooit zomaar niks doen, hè?’ vroeg de jongen.
‘Klopt,’ zei de mol.
ah ja… prachtig…
Do you have a favorite saying? Asked the boy.
Yes, said the mole.
What is it?
If at first you don’t succeed, have some cake.
I see…. does it work?
Every time…
Mooi keuze inderdaad, kan ik me helemaal in vinden.