Waarom elektrische fietsen gevaarlijk zijn

Van de week fietste ik van mijn huis naar ons clubhuis.

4,9 kilometer.

Waarvan 2 kilometer door het Rembrandtpark.

De bomen zijn groen/rood/geel/bruin gekleurd en het zonnetje geeft extra glans aan het tafereel.

Ik word ingehaald door een meisje op een zwarte fiets met dikke banden. Ze fietste veel harder dan ik en ze trapt nauwelijks.

Een elektrische fiets.

De eerstvolgende tegenligger is een jonge kerel in pak op een fiets die niet te repareren is. Ook hij fietst twee keer zo hard als ik.

Elektrisch.

Van de 37 fietsers die ik tegenkom in het park, zijn er 22 elektrisch. Ook de blauwe-banden-brigade is overgestapt op elektrische huurfietsen.

Een onbestemd gevoel maakt zich van me meester.

Waar komt dat onbestemde gevoel vandaan?

Een tante van me vertelde jaren terug dat ze dolblij was met haar elektrische fiets. Ze kon in de Limburgse heuvels met haar man meefietsen, iets wat ze anders nooit had gekund. Door de elektrische hulp, maakten ze prachtige tochten en beleefden ze een heerlijke tijd samen: prachtigmooi.

DHL-bezorgers die een bestelbus inruilen voor een elektrische fiets: prachtigmooi.

Maar er schuilt ook een groot gevaar in al die fietsen waar je zonder spierkracht van A naar B sjeest

De basisverzekering voor ziektekosten is nu al fors.

Mensen worden steeds ouder en ze krijgen steeds eerder kwalen.

Hart- en vaatziekten. Diabetes type II. Burn-out. Depressie.

Klachten waarmee we naar artsen gaan en waar we medicijnen en behandelingen voor krijgen.

Om het tij te keren, is onder artsen duidelijk wat er moet gebeuren: de groep 20 tot 40-jarigen moet eerder beginnen met gezonder leven.

Niet roken. Minder eten. Meer bewegen.

Anders is het probleem over 20 jaar alleen maar groter en slipt ons zorgstelsel dicht.

Korte termijn comfort in de vorm van zitten en eten moet verschuiven naar het omarmen van discomfort in de vorm van meer bewegen en minder eten

Naar school fietsen. Naar ons werk fietsen. Op de fiets naar een restaurant. Het is lang een vanzelfsprekende manier geweest om onze bovenbeenspieren sterk te houden. En dat is nogal waardevol, onze bovenbeenspieren zijn verreweg de grootste spieren. Zoals een beetje citroensap voorkomt dat appelpartjes bruin worden, zo voorkomen sterke spieren dat een gevulde koek meteen opgeslagen wordt als vet. Sterke spieren zijn de basis voor sterke botten en een goede verbranding.

Fietsen is een makkelijke weg naar meer spierkracht en daarmee een gezond(er) lichaam. Een elektrische fiets ontneemt je het voordeel van sterke bovenbeenspieren.

Is er eigenlijk een voordeel van een elektrische fiets?

Natuurlijk, als je anders de auto pakt of binnenblijft, is een elektrische fiets een zegen. Maar de fietsers in het Rembrandtpark leken Amsterdammers op weg naar een plek in Amsterdam.

Scholieren.

Forensen.

Op een ritje onder de tien kilometer ben je met een elektrische fiets vermoedelijk 8 tot 15 minuten sneller.

Wat is die tijdswinst waard?

Niks.

Het is een misverstand dat we tijd overhouden als we sneller van A naar B gaan. Voor mijn boek Tem je brein heb ik het begrip tijd onder de loep genomen. Er is wat vreemds aan de hand met ons gevoel van tijd. Vergeleken met 40 jaar geleden zouden we zeeën van vrije tijd moeten ervaren. Alledaagse klusjes zoals bankzaken, schoonmaken en koken gaan allemaal tien keer sneller dan 40 jaar geleden, waar is al die tijd gebleven die we daarmee besparen? Die vult zich vanzelf met een gevoel van gejaagdheid, gek genoeg.

Zo is het met forensen ook.

Als je zo snel mogelijk van A naar B sjeest, ervaar je eerder een gevoel van gejaagdheid, dan van rust en tijdsbesparing.

Door het Rembrandtpark fietsen en een fysieke inspanning leveren, is een waardevolle activiteit in het moment, het is geen hinderlijke tijdsverspilling die zo snel mogelijk voorbij moet gaan.

Op het gevaar af een oude zak te zijn of om mensen met een gewone fiets op te jutten tégen elektrische fietsers, is een pleidooi voor de herwaardering van gewone fietsen op zijn plaats.

Misschien op korte termijn een tikke vervelend, zeker als het regent en je wind tegen hebt.

Maar op lange termijn – en dat is niet overdreven – een medicijn tegen diabetes type II, hart- en vaatziekten en overgewicht.

Willen we over 20 jaar met z’n allen nog steeds een sociaal zorgstelsel, dan is het goed om vandaag het discomfort te omarmen, in plaats van te vermijden.

Dus: elektrische fiets eruit en op de stadsfiets (of te voet) lekker naar de steiger voor een dip in de gracht* 😉

Goed voor je bovenbeenspieren, goed voor je hart, goed voor je humeur, goed voor creativiteit én goed tegen gejaagdheid.

Doe je mee?

*Ps. Als je denkt: waar komt dat dippen in de gracht ineens vandaan? Meld je dan aan voor het webinar over de voordelen van kou.

Over de auteur

Ademhaling is mijn favoriete onderwerp. Hardlopen en kou staan gedeeld tweede. Over deze onderwerpen schreef ik 10 boeken en ik leid ademcoaches en koucoaches op. Mijn favoriete ademhalingsoefening is anapana en run-dip-run is mijn favoriete training.

Koen de Jong