Waarom elektrische fietsen gevaarlijk zijn
Van de week fietste ik van mijn huis naar ons clubhuis.
4,9 kilometer.
Waarvan 2 kilometer door het Rembrandtpark.
De bomen zijn groen/rood/geel/bruin gekleurd en het zonnetje geeft extra glans aan het tafereel.
Ik word ingehaald door een meisje op een zwarte fiets met dikke banden. Ze fietste veel harder dan ik en ze trapt nauwelijks.
Een elektrische fiets.
De eerstvolgende tegenligger is een jonge kerel in pak op een fiets die niet te repareren is. Ook hij fietst twee keer zo hard als ik.
Elektrisch.
Van de 37 fietsers die ik tegenkom in het park, zijn er 22 elektrisch. Ook de blauwe-banden-brigade is overgestapt op elektrische huurfietsen.
Een onbestemd gevoel maakt zich van me meester.
Waar komt dat onbestemde gevoel vandaan?
Een tante van me vertelde jaren terug dat ze dolblij was met haar elektrische fiets. Ze kon in de Limburgse heuvels met haar man meefietsen, iets wat ze anders nooit had gekund. Door de elektrische hulp, maakten ze prachtige tochten en beleefden ze een heerlijke tijd samen: prachtigmooi.
DHL-bezorgers die een bestelbus inruilen voor een elektrische fiets: prachtigmooi.
Maar er schuilt ook een groot gevaar in al die fietsen waar je zonder spierkracht van A naar B sjeest
De basisverzekering voor ziektekosten is nu al fors.
Mensen worden steeds ouder en ze krijgen steeds eerder kwalen.
Hart- en vaatziekten. Diabetes type II. Burn-out. Depressie.
Klachten waarmee we naar artsen gaan en waar we medicijnen en behandelingen voor krijgen.
Om het tij te keren, is onder artsen duidelijk wat er moet gebeuren: de groep 20 tot 40-jarigen moet eerder beginnen met gezonder leven.
Niet roken. Minder eten. Meer bewegen.
Anders is het probleem over 20 jaar alleen maar groter en slipt ons zorgstelsel dicht.
Korte termijn comfort in de vorm van zitten en eten moet verschuiven naar het omarmen van discomfort in de vorm van meer bewegen en minder eten
Naar school fietsen. Naar ons werk fietsen. Op de fiets naar een restaurant. Het is lang een vanzelfsprekende manier geweest om onze bovenbeenspieren sterk te houden. En dat is nogal waardevol, onze bovenbeenspieren zijn verreweg de grootste spieren. Zoals een beetje citroensap voorkomt dat appelpartjes bruin worden, zo voorkomen sterke spieren dat een gevulde koek meteen opgeslagen wordt als vet. Sterke spieren zijn de basis voor sterke botten en een goede verbranding.
Fietsen is een makkelijke weg naar meer spierkracht en daarmee een gezond(er) lichaam. Een elektrische fiets ontneemt je het voordeel van sterke bovenbeenspieren.
Is er eigenlijk een voordeel van een elektrische fiets?
Natuurlijk, als je anders de auto pakt of binnenblijft, is een elektrische fiets een zegen. Maar de fietsers in het Rembrandtpark leken Amsterdammers op weg naar een plek in Amsterdam.
Scholieren.
Forensen.
Op een ritje onder de tien kilometer ben je met een elektrische fiets vermoedelijk 8 tot 15 minuten sneller.
Wat is die tijdswinst waard?
Niks.
Het is een misverstand dat we tijd overhouden als we sneller van A naar B gaan. Voor mijn boek Tem je brein heb ik het begrip tijd onder de loep genomen. Er is wat vreemds aan de hand met ons gevoel van tijd. Vergeleken met 40 jaar geleden zouden we zeeën van vrije tijd moeten ervaren. Alledaagse klusjes zoals bankzaken, schoonmaken en koken gaan allemaal tien keer sneller dan 40 jaar geleden, waar is al die tijd gebleven die we daarmee besparen? Die vult zich vanzelf met een gevoel van gejaagdheid, gek genoeg.
Zo is het met forensen ook.
Als je zo snel mogelijk van A naar B sjeest, ervaar je eerder een gevoel van gejaagdheid, dan van rust en tijdsbesparing.
Door het Rembrandtpark fietsen en een fysieke inspanning leveren, is een waardevolle activiteit in het moment, het is geen hinderlijke tijdsverspilling die zo snel mogelijk voorbij moet gaan.
Op het gevaar af een oude zak te zijn of om mensen met een gewone fiets op te jutten tégen elektrische fietsers, is een pleidooi voor de herwaardering van gewone fietsen op zijn plaats.
Misschien op korte termijn een tikke vervelend, zeker als het regent en je wind tegen hebt.
Maar op lange termijn – en dat is niet overdreven – een medicijn tegen diabetes type II, hart- en vaatziekten en overgewicht.
Willen we over 20 jaar met z’n allen nog steeds een sociaal zorgstelsel, dan is het goed om vandaag het discomfort te omarmen, in plaats van te vermijden.
Dus: elektrische fiets eruit en op de stadsfiets (of te voet) lekker naar de steiger voor een dip in de gracht* 😉
Goed voor je bovenbeenspieren, goed voor je hart, goed voor je humeur, goed voor creativiteit én goed tegen gejaagdheid.
Doe je mee?
*Ps. Als je denkt: waar komt dat dippen in de gracht ineens vandaan? Meld je dan aan voor het webinar over de voordelen van kou.
 
		             
								     
                                         
Amen!
lastige discussie, maar die e-bike gaat niet meer verdwijnen, net als de mobieletelefoon. Deze link is interessant https://www.allesoversport.nl/thema/gezonde-leefstijl/feiten-en-cijfers-in-hoeverre-loont-elektrisch-fietsen/
We hebben nog iets meer data nodig vrees ik, maar voor veel doelgroepen is het een uitk omst ( ben zelf longtail ebike fan en maak dan ook kilometers die ik anders niet zou doen). De cijfers tonen een hoog percentage ouderen, laag opgeleiden en platteland gebruikers. Of het gebruik van scootmobiels, brommers etc is afgenomen weet ik niet.
Hi Koen, nope niet mee eens dank zij de elektrische fiets wordt deze vaker gepakt dan de fiets zonder ondersteuning. Juist voor woon werk erg prettig om niet zeiknat van het zweet aan te komen op je bestemming. Het is een prachtig alternatief voor het belabberde openbaar vervoer want een bus om het half uur is geen goed alternatief.
Het moet eerder gezocht worden in betere wegen en fietspaden. Inmiddels met een maximum snelheid van 30 km per uur zou de elektrische fiets indien deze ook minmaal 30 km per uur kan uitsteken op de rijbaan kunnen die moderne steden. Juist hier gaat het altijd mis zoals in het verleden met brommers op de rijbaan die niet zo snel mogen als het overig verkeer dit is ergernis en gevaar creëren. Daar doe ik dan graag een helmpje voor op.
Ha Myckel, je schrijft dat je het niet met me eens bent en daarna schrijf je iets waar ik het helemaal mee eens ben. Dus blijkbaar is mijn bloggie niet duidelijk. Wat ik wilde schrijven: we moeten gezonde jongeren laten ervaren dat discomfort veel goede eigenschappen heeft. Zitten in warme ruimtes, vaak eten en dopamine halen uit games en sociale media is op lange termijn funest. De doorlopende ontwikkeling naar korte termijn comfort heeft een keerzijde. De elektrische fiets is daarvan een symbool. Daar wilde ik heen met mijn blog.
Hoi Marcel, je hebt helemaal gelijk. De meeste mensen denken niet ver vooruit. Of denken te klein. Dat moet je leren. En dat valt niet mee in deze tijd. Met wat er allemaal in de wereld gebeurt nu.
Neem de tijd voor je zelf. Ik mediteert 2 keer 20 minuten per dag. Geweldig om te doen. Daar blijf ik geetelijken en lichamelijk top fit bij.
Eigenlijk zou elke e-bike alleen verkocht mogen worden met een waarschuwing:
DIT TYPE FIETS VERMINDERT JE GEZONDHEID
Koop een goede fiets ZONDER batterij: ‘goed voor je bovenbeenspieren, goed voor je hart, goed voor je humeur, goed voor creativiteit én goed tegen gejaagdheid ‘(Koen de Jong)
wauw. Wat een heerlijk verfrissend artikel, zo mee eens. Ik heb zelf in 2019 hier ook al eens over geschreven ( https://moniquevandervloed.nl/de-e-bike-hoe-gezond-is-hij/ ) waarbij ik een kruiwagen vol kritiek over mij heen kreeg. Anno 2023 zijn ze niet meer uit het stadsbeeld ( ook hier in Rotterdam ) weg te denken. Het is jammer hoe een industrie ook hier zijn spel goed weet te spelen . Bedankt voor dit frisse artikel, ik heb hem gedeeld in mijn netwerk.
Helemaal mee eens, Koen 👍!
Beste Koen. Je bent me voor. Anders had ik er zelf wel een keer een LinkedIn of Facebook berichtje over geschreven. Ik fiets ook dagelijks naar mijn werk in Zwolle. Van Stadshagen naar Hogeschool Windesheim, 6,5 km heen en smiddags weer terug. Op een gewone fiets, met een muziekje op. Stevig doortrappend doe ik dat in een kleine 20 minuten. Paar viaducten en hellinkjes. En dan met zweet op het voorhoofd arriveren bij Windesheim. Om mij heen fietsen ook heel veel scholieren. Ik noem ze inmiddels “batterij kinderen”. meer met een zwarte rechthoek onder de bagagedrager, dan zonder. Triest. We creeren zo onze eigen problemen met jeugd die niet meer belastbaar is. Als docent bewegingsonderwijs gaat me dit echt aan het hart. Dweilen met de kraan open. Alles wordt (te) gemakkelijk gemaakt. Er hoeft nergens meer moeite voor gedaan te worden. Alsof een paar uurtjes in de sportschool de problemen dan nog kan verhelpen. Ik ben het roerend met je eens! Hartelijke groet, Dirk Jan van Heiningen.
Hallo Koen,
Laat ik voorop stellen dat ook ik helemaal voor de “gewone” fiets ben! Maar of je redenering van gejaagdheid helemaal klopt? Ik denk dat het makkelijk ronddraaien met laag beentempo, rechtop zittend, weinig inspanning leverend, beetje wind in je haar, toch ook wel een rustgevoel geeft…
Hardlopend en fietsend hoop ik over 20 jaar nog geen gebruik te hoeven maken van het sociaal zorgstelsel, hoewel ik dan 83 hoop te zijn.
Ga door met je mailings, groet, Chris
Helemaal eens, Koen. Bovendien zijn ze hartstikke gevaarlijk, niet alleen op het fietspad maar ook in het verkeer. Ze fietsen keihard de rotonde’s op of ze steken de weg over. De e-bikers moeten verplicht een helm opdoen, vind ik.
Voor de langere afstanden (ipv de auto) of voor de oudere mensen is het zeker handig. Maar op de e-bike naar sportschool?? Hmmm, ik weet het niet.
Nu fietsen duizenden mensen op alle mogelijke plaatsen met een elektrische fiets (gaan ook opnieuw met vakantie). Van die duizenden zijn er een heel groot percentage (vooral ouderen) die helemaal niet meer fietsten en die hun meeste uren in een zetel of op een terras doorbrachten – vaak alleen of hooguit steeds met dezelfde vriend of vriendin. sociaal contact: bijna nul – beweging: idem dito.
De elektrische fiets is één van de meest nuttige creaties van deze eeuw!! Natuurlijk is nooit iets voor de volle 100% positief of negatief. Wees realist!
Mee eens. Banden oppompen hoeft nu ook niet meer want het motortje maakt alles goed. Voordeel is wel dat je ze al kunt horen aankomen… Ik heb laatst een nieuwe fiets gekocht. Men reageert verbaasd als blijkt dat die niet elektrisch is. Mijn standaard antwoord is: “Nee hoor, ik mankeer toch niks”. Bijkomend probleem vind ik trouwens ook dat je onnodig energie en grondstoffen (motor, accu) gebruikt ten opzichte van een “gewone” fiets (argument: “ja, maar ik heb zonnepanelen”. Waar denk je dat die van gemaakt worden en vandaan komen?) En wat me ook opvalt is dat de meeste elektrische fietsers zo chagrijnig kijken! Alsof ze er geen plezier meer in hebben. En vooral niet in de weg rijden met je “gewone” fiets.
Maar ach, ook ik ben inmiddels in ouwe l*l…
Sinds 13 jaar heeft een elektrische fiets mij naar heel wat plekken gebracht, waar ik of niet of anders met de auto zou heengegaan zou zijn (ook met regen). Ik woon in de polder bij de kust en heb volgens mij altijd tegenwind. Echter met vakantie gaat altijd mijn fiets mee zonder trapondersteuning, en ik moet eerlijk bekennen dat in het begin van de vakantie het echt wennen is, zowel het gemis aan snelheid als wel de extra spierkracht in de bovenbenen.
Voor de jeugd ,en dan bedoel ik vooral kinderen met de leeftijd van 11 tot 16, kan ik begrijpen dat een e-bike erg prettig is als je in de polder woon en je ver naar school moet fietsen. Ik kan echter geen begrip tonen voor de fatbike waarop ik kinderen zie rijden met een leeftijd van 11 en ietsje ouder met een snelheid van 25 tot 30 km per uur met weinig kennis van of lak aan verkeersregels. En over het gebruik van spierkracht op een fatbike, je hoeft op een fatbike nauwelijks of bijna niet te trappen.
O ja, en de ebike wordt door mij heel vaak gebruikt om naar moeilijk bereikbare plekken te fietsen waar ik in het koude water kan plonsen 🙂
In het begin was is faliekant tegen de elektrische fiets. Nu ben ik meer genuanceerd zoals bij andere topics, dat is ook altijd een proces .
Helemaal eens! Alhoewel in september, tijdens een weekendje Vlieland waren de gewone fietsen ‘op’ (die hadden we wel aangevraagd natuurlijk 🙂 en kregen we dus een electrische fiets mee….. dat was wel lekker vliegen over de duinen 🙂 Maar zoveel mogelijk op zo’n laag mogelijke stand, dat dan weer wel.
Vanochtend met dochter van 12 op de fiets naar de ortho – want nog maar 1 auto en per ongeluk in de vakantie gepland dus alleen daarvoor naar volgende dorp gefietst (6KM), maar komen we een racefietser tegen zegt onze 12-jarige: “als je dan toch wil gaan racefietsen waarom dan op een elektrische fiets”.
Hier is het duidelijk, gewoon lekker zelf fietsen:-)
Helemaal eens, al die electrische fietsen, een gevaar voor andere weggebruikers. Je schat de snelheid vanuit de auto verkeerd in (zit ik weinig tot niet in hoor), en inderdaad gebruik je spieren hebben we niet voor niets gekregen.
Voor mijn ouders, achter in de 70 vind ik het wel een prettige uitvinding, nu blijven ze tenminste nog (lange tochten) fietsen en dus in beweging.
Ook voor degene die meer dan 15 km naar werk of school fietsen ipv met de auto helemaal prima, maar alles daaronder moet toch goed te doen zijn. Ik heb een auto de deur uit gegaan en miste het fietsen / lopen naar trein echt in de corona tijd.
maar ja ben inmiddels ook een boomer 🙂