Waarom beginnende lopers niet met een hartslagmeter moeten lopen

Bijgewerkt: februari 2025

Beginnen met lopen kan een worsteling zijn.

Met je agenda; waar haal je de tijd vandaan?

Met je onzekerheid: ik kan dat helemaal niet.

Met je wilskracht: ook lekker om Netflix te kijken op de bank.

Met je schaamte: het ziet er vast niet uit, zoals ik loop.

Het is geruststellend om te weten dat je niet enige bent. Al die duizenden lopers die aan de start staan bij evenementen, kennen dat gevoel. Echt.

In het begin is hardlopen een worsteling, maar na drie maanden is het feest

Je moet er doorheen. Zoals je ook de brugklas bent doorgekomen, moet je ook even over die hobbel heen met lopen.

De kunst met lopen is om het vooral niet te ingewikkeld te maken in het begin. Jarenlang ben ik hier zelf de mist mee ingegaan. Omdat ik had geleerd wat het effect is van hardlopen in D2, moedigde ik ook beginners aan om met een hartslagmeter te lopen en gericht in D2 te lopen. Daar kom ik nu op terug.

Beginnende lopers kunnen beter niet met een hartslagmeter lopen.

Er zijn drie redenen voor.

1. Een beginnende loper kan niet weten wat zijn omslagpunt is
2. Er is veel te leren van je ademhaling als je begint met lopen, dat mis je als je op je horloge kijkt
3. In de beweging zelf zit opbouw en ontspanning, daar hoef je niet ingewikkeld over te doen

1. Een beginnende loper kan niet weten wat zijn omslagpunt is

Om te weten wat je hartslagzones zijn, moet je weten wat je omslagpunt is. Zonder te weten wat je persoonlijke hartslagzones zijn, heeft het geen nut om op je hartslag te letten. Een hartslag van bijvoorbeeld 172 zegt niks. Er zijn lopers die op een (voor hen) rustig tempo al een hartslag hebben van 172 en er zijn lopers die keihard lopen en nog geen 172 halen. Dat zegt niets over conditie en dat heeft niets met leeftijd te maken. Een hartslag is persoonlijk, net als een schoenmaat. Pas als je weet wat je omslagpunt (het moment dat je meer melkzuur aanmaakt, dan verbrandt) is, heeft het zin om gericht op hartslag te trainen. Beginnende lopers kunnen dat echter niet weten. Een dure inspanningstest geeft geen antwoorden en je kunt het zelf ook niet vaststellen. Simpelweg omdat je spieren, pezen, banden, gewrichten en gedachten het nog niet toelaten om je hart-longfunctie tot het maximale te tergen. Dus is het goed om eerst tijd te nemen om je lichaam te laten wennen aan de mooiste beweging die een mens kan maken: hardlopen. Hoe wen je aan de loopbeweging? Simpel: ga hardlopen!

2. Er is veel te leren van je ademhaling als je begint met lopen, dat mis je als je op je horloge kijkt

Gelukkig heb je geen hartslagzones nodig om toch veel te leren over de intensiteit van je inspanning. Want je ademhaling reageert nog sneller op inspanning dan je hartslag. Daarom kun je prima hardlopen met je ademhaling als kompas.

Je loopt hard als je een zweefmoment hebt. Loop zo rustig mogelijk met een zweefmoment en probeer dat te doen met je mond dicht. Zo loop je hard met een neusademhaling en is de intensiteit laag. Een volgende keer loop je dan met je mond open en loop je wat harder. De neusademhaling is voor opbouw, de mondademhaling voor herwinnen van conditie. Eenvoudige instructie, erg leerzaam om mee aan de slag te gaan.

3. In de beweging zelf zit opbouw en ontspanning, daar hoef je niet ingewikkeld over te doen

Met alle informatie die je vindt op internet, lijkt hardlopen soms hogere wiskunde. Maar na een dag zitten en mogelijk ook stressen, zit in de beweging zelf al het goede dat je wenst. Spieren worden sterker, botten worden steviger, de doorbloeding komt op gang, brandstoffen worden ingezet en je gedachten veranderen van vorm. Het effect wordt nog versterkt als je buiten loopt, met zicht op bomen en groen. Zonder dat je iets meet of registreert heeft je lichaam profijt van de activiteit. Zonder ingewikkeld gelazer.

Daarom is de boodschap voor beginners: loop en leer en geniet.

In het nieuwe programma van Sportrusten voor beginners is daarom ruim aandacht voor motivatie, inspiratie en tips met een opbouw en een structuur, zonder metingen.

Strava

Vind je denkbrein het toch wel prettig om wat data te verzamelen en progressie te meten? Dan is het leuk om je trainingen wel op Strava bij te houden. Niet om tijdens het lopen op te letten, maar om ná het lopen en over een langere periode te zien wat je doet. Bijkomend voordeel: je doet het niet alleen, maar met gelijkgestemden.

Begin jij binnenkort (opnieuw) met lopen?

Welkom bij de club!