Herplaatst: juli 2022
We doen regelmatig een omslagpunttest op de atletiekbaan van Arsenal.
Met uitzicht op het Olympisch Stadion rennen lopers de longen uit hun lijf om hun hartslagzones te bepalen.
Doel van de test: leren wat je omslagpunt is, om daarna te kunnen trainen in je hartslagzone D2 of je hartslag voor de halve of hele marathon.
Begin juli deden we ook zo’n test.
Na de test zaten we in het clubhuis van Sportrusten om de testuitslagen te bekijken.
‘Mijn omslagpunt is 123, klopt dat?’ vraagt C.
Ik kijk naar haar grafiek en zie dat ze na ongeveer twee minuten een hartslag heeft van 165. Na vier minuten zakt de hartslag naar 123 en dan blijft haar hartslag een horizontale streep tot minuut 12.
C. had haar hartslag getest met een Fitbit.
Vooraf hadden we gezegd dat je het horloge mee kon nemen waar je normaal ook je hartslag mee meet. Acht lopers, acht verschillende meters. Een dure Garmin, een Polar, een Apple Watch, een Fitbit.
Als het je hartslag meet is het goed.
Als het je hartslag meet is het goed.
C. had helaas na de test geen goede hartslagcurve. Een hartslag kan onmogelijk (veertig slagen) zakken als je zo hard mogelijk 12 minuten de longen uit je lijf loopt.
Er zijn weinig dingen zo frustrerend als trainen op hartslag en dan klooien met je meting
In plaats van gericht trainen op hartslag om sneller te worden, zit je je alleen maar op te winden omdat je hartslag heen en weer schiet van hoog naar laag, zonder dat je weet welke hartslag klopt.
Trainen op hartslag werkt alleen als je zeker weet dat je hartslag klopt. Echt klopt. Je koopt ook geen kaartje voor een concert en dat je dan tijdens het concert wel merkt of je bij Guns n’ Roses zit of bij een coverband van ABBA.
De vraag is: hoe betrouwbaar is hartslagmeting uit de pols?
Veel hartslagmeters meten je hartslag uit je pols. Een paar jaar geleden had iedere loper die op hartslag trainde een borstband om. De borstband gaf een signaal naar je horloge en voilà: je hartslag. Zeer betrouwbaar, maar veel lopers vonden de hartslagmeterband irritant. Dus ontwikkelden onder andere Garmin, Polar en Apple de polsmeter.
Een borstband meet de elektrische activiteit van je hart (ECG) en een meting uit je pols werkt met een optische hartslagmeting: met behulp van leds en een lichtsensor worden veranderingen in de grootte van bloedvaten gemeten en deze worden omgezet in hartslagmetingen.
Wanneer is een polsmeting sowieso onbetrouwbaar?
Als er ruimte zit tussen de sensor en je pols, is de meting niet betrouwbaar. Dus het is van belang dat je hartslagmeter strak om je pols zit, anders krijg je gekke (lage) waardes.
Ook als je vaak last hebt van koude handen, is de kans groot dat je polsmeter met te lage waardes komt.
Heb jij geen last van koude handen en zit je hartslagmeter strak om je pols, dan is de vraag hoe betrouwbaar je meter is.
De komende weken ga ik zelf wat testen doen met mijn Polar V. Ik ga volle bak lopen zonder mijn borstband en ik ga volle bak lopen mét een borstband om te kijken wat het verschil is.
Heb jij ervaringen met polsmeting van Garmin, Apple, Fitbit of een ander merk?
Dan hoor ik graag wat jouw ervaringen zijn.
Wordt vervolgd.
Ps. Als jij dit najaar een halve of hele marathon gaat lopen en hebt geen zin om de onderzoeken af te wachten: met een borstband zit je sowieso goed.
Dag Koen, ik heb in 2018 een omslagpunt test laten doen bij Peter in Heiloo en loop sindsdien met een Polar. En ik heb al 3 keer je programma gevolgd. Volgens mij is Polar heel nauwkeurig. Wat ik wel ervaar is dat de eerste 10-12 min de meting onnauwkeurig/te laag blijft in training. Zelfs in een wedstrijd waarbij ik vanaf de eerste min maximaal ga is de meting zeker nog 3-5 min te laag. Horloge is maximaal aangespannen. Ik kan er mee leven, maar als je een oplossing hebt hoor ik hem graag. Dank voor je programma’s. Hierdoor ben ik nu sneller dan 15 jaar geleden 🙂
Donald ( 68)