Op de helft

Nog een dag of vijftig, dan sta ik op maandag 20 april aan de start van de fameuze Boston Marathon. Na New York, Chicago, Berlijn en Londen de vijfde ‘major’ die ik hoop te voltooien. Het lijkt nog ver weg, een gevoel dat ik ken van de voorbereiding van andere marathons. Maar het lijkt misschien nog wel verder weg dan anders doordat ik nauwelijks bezig ben met hardlopen. Terwijl ik een week of zeven voor een marathon altijd bezig ben met rustige lange duurlopen in het weekeinde, heb ik nog altijd niet meer dan twaalf kilometer gelopen volgens het schema van Stans van der Poel.

Wintersport

Ik hoefde tijdens mijn wintersportvakantie ook nauwelijks iets te doen bijvoorbeeld, terwijl ik meestal een dagdeel op de lange latten oversloeg om een flinke hardlooptraining te doen. Op hartslag trainen in de bergen is trouwens geen doen: omlaag kom je niet in de buurt van de opgegeven waarden, omhoog schiet je er snel overheen.

Fast-5 dieet

De komende weken voeg ik een experiment toe, omdat ik behoefte heb meer te doen dan wat ik nu doen. Ik ga het Fast-5 dieet proberen, dat ik ben tegengekomen in ‘Koud kunstje’, het boek van Wim Hof en Koen de Jong. Het principe is simpel: je eet negentien uur van het etmaal niet, en in een periode van vijf uur kun je alles nuttigen waar je zin in hebt. Het schijnt dat je er netto van afvalt. Niet dat ik veel te zwaar ben, maar in de aanloop naar een serieuze marathon raak ik meestal een kilo of vier kwijt, en dat gebeurt nu ook niet ten gevolge van relatief weinig kilometers.

En hoe je het wendt of keert: iedere kilo lichaamsgewicht moet straks 42 kilometer worden meegezeuld, dus het helpt ongeacht je schema om niet meer te wegen dan noodzakelijk. Te weinig is trouwens ook niet goed, de kans op ziekte neemt toe op het moment dat je te weinig weegt, doordat je weerstand afneemt. Zo ver ben ik nog niet.

Klachtjes

Wel merk ik dat mijn lichaam nog altijd moet wennen aan de hoge intensiteit van de trainingen. Doordat het voor mijn doen heel hard gaat is het toch wel een flinke belasting, en heb ik op de gebruikelijke zwakke plekken wel de vertrouwde klachtjes. De rechter kuit is stijf en gevoelig bijvoorbeeld, iets dat ik niet heb als ik me beperk tot drie keer in de week een onderhoudstraining.

Stans is ondertussen tevreden dat ik mijn hartslag soms niet op de aanbevolen waarden krijg: ‘Dat betekent dat je in vorm bent’, zegt ze. Dat lijkt me rijkelijk vroeg…

Meer weten over het geheimzinnige schema van 14K?

Bram Bakker (1963) is psychiater, publicist en marathonloper. Hij publiceerde spraakmakende boeken als Blijf Beter, Verademing en Running Therapie , en hij schrijft opiniestukken op de website van de Volkskrant. Bram wordt veelvuldig door uiteenlopende media gevraagd naar zijn mening over vakgerelateerde kwesties in de actualiteit. Waarom? Door zijn brede en integrale kijk op de mens en haar gezondheid én door zijn begrijpelijke taalgebruik over complexe gezondheidsvraagstukken.