Doel was 2:53:16 in Rotterdam, dat lukte niet

Bij de marathon in Rotterdam had ik een duidelijk doel: Eline hazen naar 2:53:16” (1 seconde sneller dan trainer Klaas).

Als dat net niet lukte, was het tweede doel onder de 2:56:05 (PR van Eline).

Mocht dat niet lukken dan mikten we op een tijd onder de drie uur (mooie tijd).

Dat lukte allemaal niet in Rotterdam. Wat wél lukte: tot het gaatje gaan en helemaal op een hoop gaan. Halverwege kwamen we door in 1:26, bij de finish was het 3:04:40. Met tranen. De voldoening kwam later. Ik had een heerlijke dag en keek ook uit naar de ervaring van Klaas, die zich met het 14-kilometer-schema had voorbereid.

Er stonden nogal wat bekenden aan de start en het begon goed

Voor het eerst van mijn lopersleven stond ik vooraan, in het vak voor het NK Marathon. Lee Towers zong voor het laatst You never walk alone. Zijn uitvoering van dit nummer bracht een beetje kippenvel, de minuut stilte die volgde voor Kelvin Kiptum, gaf extra kippenvel. Met tienduizend mensen stil zijn, is toch iets bijzonders.

Pang.

We vonden snel het gewenste tempo van 4:02 /km en genoten van de eerste kilometers. Halverwege kwamen we nog door in een goede tijd, maar al een paar kilometer eerder merkte Eline dat het zwaarder ging dan goed voelde. Hoge ademhaling, rood hoofd. Maar op wilskracht en volharding hield ze het tempo nog vol. Tot het niet meer ging. Het tempo zakte langzaam naar 5:00 /km.

Mijn gemoed zat in een spagaat.

Aan de ene kant vond ik het verdrietig voor mijn vriendin die in tranen liep te vloeken dat ze de marathon haat, aan de andere kant bewonderde ik haar wilskracht dat ze doorliep en kon ik al een voorschot nemen op het voldane gevoel dat na de marathon toch zou komen.

Wie altijd zijn doel haalt, stelt misschien niet de goede doelen. Soms is het goed om op een hoop te gaan.

Na de finish zat ze even in tranen op de stoep, maar al snel overheerste de voldoening van weer een medaille bij de marathon.

In de kleedkamer van de Vondelgym (dank voor de gastvrije ontvangst!) groeide de trots. Veel bekenden waren uitgestapt, nog meer bekenden waren op een hoop gegaan. Was het een zware editie? De teamgeest was hoe dan ook mooi: support alom.

Klaas had zich voorbereid met het 14-kilometer-schema

Hoe ging Klaas Boomsma? De trainer van Eline en mijn goede vriend Klaas trainde met het 14-kilometerschema. Dat vond ik al grappig. Klaas maakt een schema voor Eline, inclusief lange duurlopen en zelf pakt hij het 14-kilometerschema, om dat (weer) eens te doen. Er zijn veel wegen die naar een mooie marathon leiden. Hij schreef een verrukkelijk blog over lopen in de week voor de marathon en stond met vrolijke voorpret en wat spanning aan de start. Zijn beoogde tijd: tussen 3:05 en 3:10. Het werd 3:19, ook Klaas had het zwaar.

Ondanks dat veel bekenden het zwaar hadden, overheerst de loopvreugde van een heerlijke dag. Mijn ouders waren bij de Vondelgym na afloop, neef Mark ging lekker diep en liep 2:50, aardig wat KBoomers die toch een PR liepen en na afloop wentelen de endorfines zich in mijn brein voor een goed en vreugdevol gevoel.

Al met al: doelen niet gehaald, maar loopvreugde volop ingenomen.

Op naar de Goggins-challenge eind mei 😉

Liep jij met het 14-kilometerschema? Vul hier je naam en tijd in.

Of laat even een reactie achter op jouw ervaring in Rotterdam.

Over de auteur

Ademhaling is mijn favoriete onderwerp. Hardlopen en kou staan gedeeld tweede. Over deze onderwerpen schreef ik 10 boeken en ik leid ademcoaches en koucoaches op. Mijn favoriete ademhalingsoefening is anapana en run-dip-run is mijn favoriete training.

Koen de Jong