Wat doe je als je blijft hangen op hetzelfde niveau?

April 2015.

Peter W. is gefrustreerd.

Hij fietst drie (!) keer per week, maar hij gaat helemaal niet vooruit.

En hij wordt nerveus, want hij heeft zich ingeschreven voor de Klimclassic.

Zeven maanden fietst hij nu.

De eerste twee maanden ging hij als een speer vooruit. Hij fietste een rondje van 50 kilometer met gemiddeld 30 km/uur.

Hij was tevreden en trots.

Maar nu is hij chagrijnig.

Want hij is de laatste vijf maanden nauwelijks vooruit gegaan.

Afgelopen zondag ging hij fietsen met een vriend. Blinkende Pinarello, nieuwe tandwielen en verse sokken. Maar hij haalde met moeite 29,5 km/uur. Zijn fietsmaatje moest zelfs twee keer inhouden omdat hij het niet bij hield.

Peter baalt.

Hij traint veel, hij wil sneller worden.

Waarom word ik niet sneller? – verzucht hij.

Hoe sport je dan nu? – vraag ik.

Hij legt uit dat hij een heel mooi rondje heeft van zo’n 52 kilometer. Dat fietst ie drie keer per week, twee keer alleen en Ă©Ă©n keer met een fietsmaatje.

Ah. Peter doet drie keer praktisch hetzelfde: hij fietst 52 kilometer in hetzelfde tempo.

Wellicht dat daar de oorzaak ligt, dat hij niet vooruit gaat.

Supercompensatie: weet je wat dat is?

Ik pak een A4-tje waar de supercompensatiecurve op staat.

Wielrennen harder fietsen

Na een rondje fietsen is je energiepeil lager dan vóór het fietsen. Da’s logisch, want je hebt tijdens het fietsen energie gebruikt.

Door te herstellen vullen de voorraden weer aan en dan maak je wat extra energie.

Deze extra energie heet supercompensatie.

Ga je drie keer per week fietsen, dan herwin je energie en word je beter.

Maar Peter dus niet. Hij fietst drie keer per week, maar wordt helemaal niet beter.

Ja. Dat kan natuurlijk. Want het echte leven is altijd ingewikkelder dan een theorie op papier.

Want de supercompensatie is leuk en aardig, maar het werkt alleen als de training en het herstel allebei goed zijn.

Wielrennen kan op tig manieren.

Hard.

Heel hard.

Rustig.

Heel rustig.

Veel tempowisselingen.

Weinig tempowisselingen.

Geen tempowisselingen.

Lang.

Kort.

Etc.

En hoe je traint heeft nogal invloed op de curve.

Supercompensatiecurve Fiets training

Dus als je altijd hetzelfde doet, kan het zijn dat je geen goede prikkel hebt.

Dat is eenvoudig op te lossen: varieer.  Probeer soms zo hard mogelijk te fietsen en ga daarna weer eens vogels kijken (lekker rustig fietsen).

Ga de ene keer langer trainen, daarna juist weer kort.

Peter knikt. Dat klinkt aannemelijk. Hij gaat variëren met wielrennen.

Hij heeft al een rondje in zijn hoofd die langer is dan zijn  favoriete rondje van nu.

Maar je herstel is net zo belangrijk als het wielrennen zelf

Natuurlijk is wielrennen goed, maar minstens zo belangrijk is een goed herstel.

Want als je gaat sporten, maar je lichaam herstelt niet, dan word je alleen maar moe en schiet het ook niet op.

Supercompensatiecurve Fiets herstel

Ik vraag aan Peter of hij goed herstelt, het is allemaal niet zo ingewikkeld, het is alleen even wennen.

Tja. Dat weet ie niet zo goed. Natuurlijk heeft hij stress, wie niet?

Maar hij slaapt prima, iedere nacht wel zeven uur. En ’s ochtends wordt Peter uitgerust wakker.

Hij gaat een ademhalingsoefening uitproberen om te zien of dat werkt.

Mei 2015.

Na vier weken krijg ik een mail van Peter.

De eerste twee weken vond hij de aanpassingen maar niets: dat gedoe met ademhalingsoefeningen en tempowisselingen.

Maar het werkt wel: na vier weken haalt hij tijdens zijn snelle trainingen al 32 km/uur.

Tja.

Variëren en herstellen: zo simpel is het.

Over de auteur

Sinds 2014 loop ik liever hard, dan dat ik op een racefiets zit. En dat zegt wat. Mijn boek De Hardlooprevolutie - dat ik schreef met Stans van der Poel over haar ontdekkingen - is meer dan tien keer herdrukt en ook in het Engels verschenen. Het schema waarbij je niet meer dan 14 kilometer traint in aanloop naar een marathon is voor veel lopers een uitkomst. Zelf ik 7 marathons met het schema. De snelste? 2:42:41! Naast marathons ben ik ook fan van run-dip-run, figuren lopen en gekke avonturen beleven. Samen met Klaas schreef ik 12 Ongewone beproevingen voor hardlopers, mijn lievelingsboek over hardlopen.

Koen de Jong