Een marathon lopen stond al heel lang op mijn verlanglijstje maar ik twijfelde of ik het wel aankon. Ik loop al jaren meerdere keren per week, maar 10 km was mijn langste afstand en dat vond ik al zwaar. Ik heb ook niet de beste voorgeschiedenis met de ziekte van Crohn, artrose en 54 jaar.
Vorig jaar in april kwam ik de website van Sportrusten tegen en heb ik me opgegeven voor de nieuwsbrief. Vooral het verhaal van Janneke Poort maakte veel indruk op me omdat ik er zoveel in herkende. Als zij het kon dan was het voor mij misschien ook mogelijk.
En toen kreeg in ik maart een kans om in te schrijven voor een marathon die de bijnaam heeft de langste ter wereld te zijn. Het parcours van 42,195 km gaat dwars door de wijngaarden van Bordeaux en in plaats van sportdrank wordt onderweg wijn geschonken.
De keuze voor het trainingsschema was snel gemaakt. Ik ben blessuregevoelig en de theorie achter het schema van maximaal 14 km trainen sprak me aan. Ik kocht het boek de Hardlooprevolutie, bepaalde mijn omslag punt (ongeveer) en ging trainen. Ik lette op mijn ademhaling en nam regelmatig mijn hartslag op. Nuchter lopen deed ik al en daar ging ik gewoon mee door. De training leek te werken want mijn rust hartslag ging van 52 naar 40 over de weken. Mijn tempo ging niet erg omhoog, maar ik liep wel met meer gemak en plezier. En zonder (al te veel) pijn!
Zaterdag 7 september was de grote dag. De weersvoorspelling was gunstig met maximaal 24 graden. Nog een bijzonderheid van deze marathon Des Chateaux du Medoc (zoals de officiële naam luidt) is dat er ieder jaar een thema is en dat de deelnemers verkleed komen in het thema, dit jaar superhelden.
Een beetje gespannen neem ik de trein van Bordeaux (waar ik woon) naar Pauillac voor het startpunt. Ik voel me een beetje ongemakkelijk in mijn Captain America verkleding, maar dat is niet nodig. De trein zit vol met Batmannen, Supermannen, Hulks, Spidermannen, Super Mario’s…. En ik heb nog nooit zoveel mannen gezien in een rokje, met een pruik om op Wonderwoman te lijken!
Bij de start is het een gezellige chaos. 8500 superhelden willen allemaal tegelijk vertrekken. De eerste 2 km vind ik zwaar en ik vraag me af waar ik aan ben begonnen. Omdat iedereen tegelijk start is het vreselijk druk op de smalle weggetjes. Pas later realiseer ik me dat de weg ook langzaam omhoog loopt. Links en rechts word ik ingehaald en dat motiveert ook niet. Door de drukte kan ik mijn cadans niet vinden en ook niet mijn eigen tempo. Mijn hartslag is veel hoger dan ik zou willen en mijn tempo lager. Na drie kilometer buigen we de weg af en gaan we een zandpad op tussen de wijnranken door. Op sommige punten staan we noodgedwongen stil omdat de passages te smal zijn voor de toevloed van lopers. Bij de eerste verzorgingspost loop ik door en laat ik de koffie en croissants aan me voorbijgaan. Ik heb een flesje water bij me waar ik steeds ORS tabletten in oplos om mijn zouten op pijl te houden. Elke 2 kilometer passeren we een Grand Cru Classé waar we opgewacht worden met live muziek, fruit, water en natuurlijk: wijn! Ik heb me voorgenomen om de eerste kilometers de wijn aan me voorbij te laten gaan. Best lastig als je grote wijnen passeert als Chateau Lagrange, Beychevelle, Pichon Baron…
Ondertussen lopen de kilometers verrassend makkelijk op. Bij de 14 km stop ik natuurlijk om een foto te maken! Nu gaat het onbekende terrein beginnen. Halverwege krijg ik het opnieuw even zwaar mentaal. De route is in de vorm van een acht en dat betekent dat ik bij 21 km de finish bijna kan zien. De gedachtes die bij me opkomen: waarom doe ik dit eigenlijk, wat wil ik bewijzen, dit is niet leuk meer, waarom stop ik nu niet gewoon, nog een keer dit hele end? Ik onderdruk ze en loop gewoon door. De route gaat nu naar het noorden naar de wijngaarden van Mouton Rothschild waar 8500 lopers dwars door de prachtige tuinen rennen. Daarna door Lafite Rothschild en de heuvel op naar Cos d’Estournel. Hier tik ik 28 km aan. Dat is gaaf! Nog maar één training en ik ben er. Ik denk niet eens meer aan de kilometers en loop lekker door. De toeschouwers langs de weg die ons aanmoedigen helpen enorm. Een groot bord met daarop de tekst: “Als het makkelijk was zou ik het ook doen!” laat me lachen en helpt me weer een kilometer verder. Toeschouwers roosteren een speenvarken aan het spit terwijl ze ons aan moedigen. Naast het vuur staat een partytent met lange gedekte tafels klaar. Het is wel Frankrijk hier en de lunch is heilig.
Chateau Meney is het 35 km punt en vanaf dan weet ik: dit ga ik makkelijk halen! Ik heb mijn krachten goed verdeeld, vanaf het begin regelmatig suikers gegeten en ORS gedronken. Ik voel me in vorm en dat blijkt ook. Werd ik in het begin van de marathon ingehaald nu ben ik het die honderden wandelaars voorbij rent. Zij zijn de man met de hamer tegengekomen, maar ik niet. De laatste kilometers van de marathon is de verzorging traditioneel Frans: oesters met witte wijn, gegrilde entrecote, kaas en dessert. Vlak voor de finish is er nog een stop om de make-up bij te laten werken en dan de laatste 500 meters. Ik heb nog kracht voor een laatste eindspurt en ga met een grote grijns de finish over!
Mijn eerste marathon!
Iedereen van Sportrusten ontzettend bedankt voor de vele informatie en tips en natuurlijk het 14 km schema!
Beste Margaret,
Met één hele grote glimlach van trots heb ik jouw verhaal gelezen!
Wat een geweldige prestatie!
Gefeliciteerd!
Lieve groeten, Janneke
Dank je wel Janneke. Niet alleen voor je reaktie maar vooral voor je positieve instelling en doorzettingsvermogen! Daarmee
heb je me gemotiveerd
Dat vind ik geweldig om te horen. Dank je wel!! 🙂
Wat knap Margaret, echt inspirerend! Behalve je wekelijkse 10-15km nooooit verder gelopen en dan ruim 42km, was je er onzeker over? Ik denk er NL over na, vandaar dat ik t vraag. De halve lijkt me zo zwaar om tussen door te doen, en de hele is natuurlijk veel verder maar wel een heel speciaal doel ?. Maar echt heel knap om pijntjes om te kunnen zetten in zo iets positiefs!
Hi Pascale, dank je voor je reactie. Ik was er heel onzeker over. Maar dan zei ik tegen mezelf: Trust the system! in dit geval het 100 dagen
Schema. Als je de trainingen doet dan ben je er klaar voor! Succes.
Wat een fantastisch verhaal, ik heb het ook met een grote grijns gelezen. Chapeau voor je doorzettingsvermogen, je bent een echte superheld.
Hoi Margaret,
Wat een super mooie ervaring! Ik heb al eens een marathon gelopen, nu is net bij mij artrose geconstateerd ( knie) en krijg ik het dringende advies niet meer hard te lopen.. Je begrijpt dat ik het daar moeilijk mee heb. Mag ik vragen wat jouw artrose klachten zijn en hoe jij daarmee bent omgegaan?
Groetjes, Carina.
Margaret,
Ook ik heb een behoorlijke vorm van artrose.
Mijn knie laat ook van zich horen.
Maar…..juist door blijven gaan met lopen, wél gedoceerd .
Ik ben nu 70 en loop nog met heel veel plezier, een marathon zit er niet meer in denk ik zo maar wel veel plezier met mijn loopmaatjes.
groet, Joseke
sorry Margaret, het is voor Carina bedoeld.
Margaret, jij gefeliciteerd met deze super prestatie!
groet, Joseke
Helemaal mee eens Joseke! En goed om te horen dat de grens ook niet bij 70 ligt! En dank voor je felicitaties.
Dankjewel voor je reactie Joseke, goed om te lezen! Groetjes Carina
Hi Carina,
Vervelend dat je artrose blijkt te hebben. Ik zelf doe verschillende dingen maar of dat voor jou ook goede tips zijn weet ik natuurlijk niet want ik ben geen arts. Ik heb artrose in mijn knieën en lage rug. Ik loop normaal geen lange afstanden. Ik wilde graag een keer een marathon doen en dat is een uitzondering. Ik merk ook dat ik nog steeds pijn in mijn knieën ervan heb. Mijn normale loopschema is 2 soms 3 keer in de week en maximaal 10-15 km per week. Ik let heel goed op dat ik goede loopschoenen draag met goede demping. Ik draag zooltjes van de podoloog om de belasting van knieën en rug te optimaliseren. Ik doe veel spierversterkende oefeningen voor benen en rug. Ik neem glucosamine in. En als hardlopen niet gaat dan gaat het niet en doe ik wat anders. Roeien of eleptical bijv. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Veel sterkte en succes. Groetjes Margaret
Dankjewel voor je reactie Margaret. Ik fiets naast het lopen en ga beginnen met zwemmen. Fijn om te horen dat hardlopen nog wel mogelijk kan zijn! Ik zal moeten leren wat m’n knie aan kan en wat niet.
Groetjes Carina
Mooi verhaal en Topprestatie! Gefeliciteerd!!!
Dank je wel Els
Wat een gaaf verhaal en wat een leuke marathon om te lopen!! Ik realiseerde het me niet, maar eigenlijk is het voor mij net zo bijzonder- ik heb Colitis Ulcerosa en kon nooit verder dan 10 km rennen voor het me dun door de broek liep en toch ook inmiddels 3 marathons gelopen… heb het onder controle gekregen met anders eten maar jeetje ik begrijp heeeeeel erg goed dat je ONWIJS trots bent op wat je hebt gedaan!
ik ken je niet maar ik ben ook super trots op je! op ons! HA! Enne… dat haal ik niet uit je verhaal, maar heb je echt geen wijn gedronken, de hele marathon lang?
Dank je wel voor je reaktie Gerdy. Fijn dat je ook door kunt blijven lopen ondanks CU.
Bij mij maakte anders eten ook een groot verschil. En blijven bewegen zorgt ook dat ik me beter voel. Ik heb vanaf 38 km wat wijn geproefd!Maar na alle ORS en cola smaakte het niet eens. Ha Ha.
Wauw, wat een schitterend verhaal! Chapeau wat je gedaan hebt!
Ik heb tien jaar een halve marathon gelopen en vond dat al een heel eind, maar dit is echt gaaf. Zeker door de mooie Franse wijngaarden!
Hej Margaret, wat een marathon in stijl zeg, zowel hoe je het hebt gedaan als de entourage. Ik kan me voorstellen dat je even de tijd neemt voor de oesters met witte wijn en andere dégustations. Hoe lang heb je uiteindelijk tussen de wijnranken gerend? Chapeau!
Fan van sportrusten,
Wat een knappe prestatie, in een inspirerende omgeving .Top
Jan de Jong
Topprestatie en leuk om je verslag te lezen. Het lijkt me een geweldige marathon!
Super knap van je!
Dank je wel Caroline. Het was echt heel leuk.
Wowww! Gefeliciteerd!
Dank je wel Mark. Het was inderdaad geen gewone marathon?
Dank je wel Carine.
Bedankt voor het delen van je ervaring Margaret! Wat een bijzondere marathon heb jij gelopen. Gefeliciteerd met je prestatie!