Waarom ik (g)een miljoen wil verdienen

Vorig jaar in oktober schreef ik een blog over geld.

Bas las het stuk en maakte zich zorgen. Hij was net in Sportrusten gestapt en zag de bui al hangen; Koen gaat lekker mediteren en een bietje hardlopen en van Sportrusten als bedrijf komt niks terecht.

Dus gaf Bas me een boek cadeau.

‘Dit is wel interessant,’ zei ie en hij gaf me een boek van Ap Dijksterhuis: Maakt geld gelukkig?

Jaren geleden las ik al die beroemde geldboeken zoals Rich dad, poor dad van Robert Kiyosaki en A millionair mind van T. Harv Eker en Your money or your live van Vicki Robin.

Natuurlijk staan er leerzame dingen in die boeken, maar voor mijn gevoel was de weg naar veel geld een onhandige omweg.

Liever zocht ik de snelste weg naar geluk.

Dus parkeerde ik dat gedoe met geld en richtte mijn leven in op een manier die me (nogal) gelukkig maakt.

Langs de randen van de waan de van de dag, gebeuren mooie dingen: met schrijven, veel leuke types om me heen, mediteren, hardlopen, ijsbaden en meer moois.

Schulden en geldgebrek morrelen aan gemoedsrust, dus natuurlijk verdien ik geld. Door mijn denkwijze van de laatste jaren verdien ik geld met activiteiten die ik het liefste doe: schrijven over hardlopen en kou en praten over de voordelen van rustig ademen en mediteren.

Iedere maandagmorgen sla ik mijn agenda open en kijk ik tevreden naar de week die gaat komen. Een agenda met voldoende gaten om te schrijven en verder enkel afspraken waar ik vrolijk van word: dat is rijkdom voor mij.

Bas heeft er echter weinig aan als mijn agenda lege gaten heeft, die wordt vrolijk van een verdubbeling van de omzet

Dus geeft hij me het boek van Dijksterhuis.

In het boek haalt de auteur veel wetenschappelijk onderzoek aan en hij legt een link tussen geld en geluk. Zonder alle onderzoeken hier over te nemen komt het hierop neer: mensen met meer geld zijn gelukkiger dan mensen met minder geld.

Toch sta ik niet ineens te popelen om van geld verdienen een prioriteit te maken.

Na drie hoofdstukken snap ik niet waarom Bas me uitgerekend dit boek geeft. Ik lees bijvoorbeeld:

Van meer geld hebben worden we gelukkiger, dat is waar, maar van meer geld wíllen hebben juist niet.

‘Prima,’ denk ik, een goede reden om dit boek niet lezen en vooral niet bezig te zijn met geld.

Ook haalt Dijksterhuis de beroemde psycholoog Maslow aan met zijn pyramide:

De pyramide is onder psychologen een geliefd overzicht van menselijke behoeften, onderverdeeld in 5 lagen. Het idee van Maslow is dat je gelukkiger bent naarmate je hoger in de piramide komt, met zelfrealisatie als kroon op het werk.

De conclusie van Dijksterhuis: hoe meer geld je hebt, hoe hoger je op de piramide van Maslow terecht komt.

Hier krijg ik het gevoel dat er iets niet klopt

Ik lees verder met een onbehaaglijk gevoel, Dijksterhuis heeft  hier een andere afslag genomen dan ik. Waarom zou je de route van zelfrealisatie bewandelen via je bankrekening?

Twintig bladzijdes later geeft de psycholoog het antwoord en ben ik hem kwijt. De schrijver legt uit dat we met veel geld vooral geluk afdwingen door de grote drie.

1. Tijd
2. Ervaringen
3. Het geluk van anderen

Om duidelijk te maken waarom veel geld ons geluk vergroot, geeft Dijksterhuis een voorbeeld van een week. Een week heeft 168 uur, je slaapt een derde, dus je houdt nog 112 uur over. Als je je werk en de dagelijkse reis eraf haalt, zit je op zeventig uur. Dan trekken we de tijd eraf die je kwijt bent aan eten en persoonlijke verzorging, dan houdt je nog 35 uur over.

Deze manier van denken is voor een wetenschapper heel logisch.

Je hebt uren, die kun je afpellen als een ui en dan houd je uren over.

Dit dualistisch denken, voelt voor mij echter als een onhandige omweg naar geluk. Liever maak ik bijvoorbeeld geen onderscheid tussen werktijd en vrije tijd. Het allerliefst stap ik uit de waan de van de dag en doe ik weinig met kloktijd en meer met gevoelstijd. Met regelmaat heb ik ‘s avonds het gevoel dat ik twee dagen in een dag heb beleefd. Voor een wetenschapper is dat kul: een dag heeft 24 uur. Voor mij is dat verrukkelijk: ik ervaar zeeën van tijd.

Ik moet denken aan Matthieu Ricard. De Fransman die door Time magazine werd uitgeroepen tot gelukkigste man ter wereld.

Waarom is Ricard de gelukkigste man op aarde volgens Time?

Uit hersenscans blijkt dat Ricard zelf zijn gemoed kan sturen. Vraag Ricard om stress te ervaren en hij gaat aan op stress, maar als je dan vraagt of ie dankbaar of gelijkmoedig wil zijn, dan kost dat slechts 3 seconden om te switchen van gemoed, blijkt uit hersenscans.

Deze bekwaamheid is ultiem geluk.

Hoe heeft Ricard dit voor mekaar gekregen?

Mediteren.

Ricard gaf zijn intellectuele carrière in Frankrijk op en ging naar het klooster van de Dalai Lama om zich te onder te dompelen in meditatie en de boeddhistische leer.

In het boek De monnik en de filsoof gaat Ricard in gesprek met zijn vader en beroemd filosoof.

Over wetenschap zegt Ricard bijvoorbeeld:

Om exact te zijn moet een wetenschap van bepaalde hypothesen uitgaan, met uiterste nauwkeurigheid te werk gaan bij het onderzoek, om uiteindelijk tot een bevestiging of ontkenning van die hypothesen te komen aan de hand van de resultaten van welomschreven experimenten. Er is geen enkele reden waarom deze criteria zich zouden beperken tot het gebied van de zogeheten objectieve fysica. Bovendien zie ik niet in waarom het nodig zou zijn om de geesteswetenschappen te scheiden van persoonlijke vooruitgang. Want het verkrijgen van gelijkmoedigheid is een van de experimentele bewijzen van de contemplatieve wetenschap, zoals de val van een lichaam het experimentele bewijs is van de wet van de zwaartekracht.

Toen ik het boek in 2007 las, heb ik deze passage onderstreept.

Het was de aftrap voor jarenlang zelfonderzoek, waarbij wetenschappelijke artikelen ondergeschikt werden aan eigen ervaring.

Die eigen ervaring leert me dat samen mediteren me gelukkiger maakt dan focus op geld verdienen.

Dijksterhuis zal dat niet ontkennen en Ricard zal met een glimlach zijn schouders ophalen.

Moet Bas zich zorgen gaan maken om zijn investering in Sportrusten?

Nee.

Want als we de grote drie van Dijksterhuis er nog even bijpakken, kan ik Bas geruststellen.

1. Tijd
2. Ervaringen
3. Het geluk van anderen

Tijd is er genoeg, van meer tijd word ik niet gelukkiger, dat heb ik al opgelost.

Maar mooie ervaringen en het geluk van anderen, maakt wel degelijk gelukkiger.

Om nog meer mooie ervaringen te hebben wil ik graag twee materiële dingen: een woonboot om te wonen en een clubhuis met een grote tuin met een rivier in het groen.

Dat kost geld, dus laat dat geld maar komen 😉

Het geluk van anderen is ook raak. En omdat gezondheid hoog scoort in de piramide van Maslow, is het betekenisvol als we mensen een zetje kunnen geven naar rustig ademen, voldoende bewegen, een koude douche en minder vaak eten. Dat maakt gelukkig én de geldstroom is vanzelf groter.

Gelijkmoedig voorwaarts.

Enne: waarom wil jij meer geld (of niet)?