Sportrusten: supergenieten!
In het voorjaar van 2017 heb ik met het Sportrustenschema de marathon van Hamburg gelopen. Dat ging super (zie eerder verslag) en ik was direct fan van Sportrusten.
Vanwege die goede ervaring had ik me voorgenomen om in het najaar van 2017 de marathon van Eindhoven te lopen, weer met Sportrusten. Door een eenmalig rondje op de loopband kreeg ik echter voordien langdurig last van mijn achillespees en moest ik rust houden. In september 2017 was ik daar gelukkig eindelijk van af, maar toen was het nog te kort dag voor Eindhoven. Ik heb me daarom vanaf de Kerst gericht op Rotterdam 2018.
De trainingen gingen soepel en ik voelde me erg ontspannen, alleen kwam ik onvoldoende toe aan training op marathontempo. Ook de snelheidstrainingen schoten er te vaak bij in. Daardoor begon ik me langzaamaan zorgen te maken of ik het wel zou halen. Daar kwam nog bij dat ik anderhalve week voor de marathon ‘een slippertje’ maakte, waardoor ik met een flinke dreun op mijn gezicht viel en – naar later bleek – ook mijn ribben aan de linkerkant had gekneusd. In- en uitademen was daardoor gevoelig en ik had ook het gevoel dat ik onvoldoende lucht naar binnen kreeg. De zorgen namen toe en ik vroeg me zelfs af of ik wel moest gaan lopen en of ik de marathon zou kunnen uitlopen.
Op de zaterdag voor de marathon heb ik een korte training gedaan en besloot ik om toch te gaan lopen omdat de pijn wel meeviel. Wel had ik nog moeite met ademhalen. Later die zaterdag kreeg ik, door mijn eigen schuld, twee grote vloertegels voor onze nieuwe keuken tegen mijn scheenbeen, met een flinke ‘kloppende’ wond tot gevolg. De marathondag werd ik – zoals door jullie voorspeld – echter ontspannen en uitgerust wakker, dus dat gaf moed en hoop.
Na de start ging ik soepel op weg in het vooraf beoogde tempo. Net als de vorige keer moest ik me inhouden, om niet te snel te lopen. Zo makkelijk ging het en ik had – ondanks wat ademnood – geen last van mijn gekneusde ribben. Dankzij Sportrusten had ik voldoende energie om rond te kijken en te genieten van alle mensen langs te kant. Bij 28K wist ik dat ik de marathon zou uitlopen, wat me extra kracht gaf. Omdat het de eerste echt warme dag na de winter was, was het niet makkelijk, maar ik kon mijn tempo tot circa 38/39K vasthouden. Na het ronden van het Kralingsebos kreeg ik steken in mijn zij, eerst rechts, daarna links, waardoor ik het tempo heb moeten laten vieren. Uiteindelijk kwam ik in 2:59:03 ontspannen over de finish en daar ben ik supertevreden en blij mee.
In september 2018 wil ik de marathon van Münster gaan doen, uiteraard weer met Sportrusten. Ik beloof dat ik dit keer echt zal proberen om me aan het schema houden, met name de trainingen op marathontempo en snelheid. Benieuwd of ik dan sneller kan.
Wordt vervolgd.
Manon de Greef