Marathon Rotterdam #de mooiste 2021

[Lianne287]

Marathon Rotterdam! Niet voor niets "de mooiste" genoemd.
Al bij de start het moment dat Lee Towers die "You never walk alone" zingt. Iedereen die meezingt.
Ik stond in de rij voor de dixie. Daarna het startvak in. wave 3 ging. Toen wave 4 en toen wave 5. We gingen lopen. Poncho af. Nog snel een dixie voor de laatste druppels en gáán met die banaan! Onder de startboog door. Daar stond Lee Towers aan de rechterkant. Ik heb hem een high five gegeven!
Toen de bomvolle Erasmusbrug op. Stiefzoons stonden rechts en riepen me! Wát een mensen staan hier ! Mn man heb ik gemist. Ik keek steeds links en hij stond rechts. Hij heeft mij ook niet gezien. De Erasmusbrug af naar beneden, het gaat beginnen.

Eerst het rondje op Zuid. Triathlonmaatjes staan na 1.5 km met hun koeienbel me toe te juichen. Hr ging iets naar beneden door rustig ademhalen en tempo verlagen. Toen over het Varkensoord viaduct. Hr weer omhoog. Langs de Kuip. Bij de drankpost op 5 km fietsen andere triathlonmaatjes naast me en moedigen me aan. En iets verderop nog een paar, ook zó leuk.
Het parcours gaat door Zuid. Ik heb alle ruimte om te lopen, omdat ik achteraan gestart ben en niet snel ben. Overal staan mensen, is er muziek. We gaan over een lang pad een soort dijk " het levenslooppad", ook hier staan mensen.
Bij 10 km neem ik m 1e gel. Man en stiefzoons staan bij km 13 en 15 bij Slinge 2x. Ik ga door, langs Ahoy. Pak lekker de koude sponzen aan en verkoel mezelf. Lekker even het zweet weg vegen. Bij 17 km 2e gel. Verderop bij km 19 staat mn man er weer nu met mijn jongste dochter. Blij dat zij ook speciaal voor mij komt. Ze is apetrots. Ze rennen een paar honderd meter mee. Ik krijg t al wat zwaarder. Bij 20 km drink ik weer en eet een halve banaan. Loop een stukje met een Jeroen op. Ik wandel heel af en toe. Hr is nog steeds in zone intensief.

Bij 21.1 kijk ik even naar mn tijd: 2:32. Okee onder 5 uur ga ik niet redden maar uitlopen is mn doel.
In de verte zie ik de kabels van de Erasmusbrug al. Nog nooit zover als nu gelopen!
Bij km 24 merk ik dat mn veters te los zitten. Opnieuw gestrikt, maar te strak. Nog een paar x opnieuw gedaan. Irritant is dit. 3e gel net voor de drankpost. Bij elke drankpost drink ik wandelend mn water en maak mn sponzen nat. En bij de sponzenposten vernieuw ik mn sponzen. Mn benen begin ik al te voelen. Eerst maar naar de Erasmusbrug. Ik zie een sportrustenloper en vraag hoe t gaat. Het is Bert. We kletsen wat. Ik ga door. Net voor de Erasmusbrug staan mn man en jongste dochter weer. Echt zo gaaf!

Dan die Erasmusbrug weer op. Stevig gewandeld naar boven en ik ging net zo snel als degenen die renden.
Naar beneden ging natuurlijk lekker en bij km 28 stonden man en dochter er weer.
Die hadden t maar druk met mij volgen. En dan door de tunnel op naar het laatste rondje. Nog 14. Hé dan ben je er al bijna!

Ik wandel al met regelmaat.. Hr is hoog en zakt iets als ik wandel. Er steekt iemand lopend met zn fiets het parcours over en let niet op vlak voor mij langs. Ik moet remmen.
Bij 30 wordt t nog zwaarder. Janneke Poort van Sportrusten staat daar en bestrooit me met de confetti en spreekt me bemoedigend toe en zegt dat ik even moet wandelen en mn hr hoog zal blijven maar gewoon rustig door moet gaan. Zo fijn!
Hr zakt met wandelen. Triathlonmaatjes staan iets verderop en 1 van hun spreekt me ook moed in. En hup weer rennen. En dan kom ik bij km 32 en dan staan daar een vriend van mn man en zoon speciaal voor mij. Hij rent met me mee en filmt me en moedigt aan. zegt tegen t publiek " allemaal juichen voor Lianne" Helemaal uitzinning is het publiek daar. Dat geeft een boost.
Dan gaan we naar t saaiere stuk. de Bosdreef. Ook daar is muziek en staan mensen. Niet zoveel maar toch wel regelmatig. Heerlijk schaduw hier door de bomen. Ik zie voor t eerst iemand langs de kant zitten met ehbo-ers erbij. Dat wil ik niet dus rustig aan. Ik was laat gestart dus loop ook vrij achteraan en heerlijk veel ruimte om me heen. Iedereen gaat hier wandelen. Ik doe de run-walk-run en dat gaat goed. Voorbij de benzinepomp naar rechts. Lang stuk maar daar staan de schermen met filmpjes. Lopers zijn ontroerd door de filmpjes die ze zien. zo leuk. En ineens duiken man en dochter weer op op een leenfiets fietsen ze naast me.
Echt zo leuk. Ik ga het redden. Mn man zegt "nog 1 rondje Zegerplas." en " als jij finisht doe ik hem in april!" Dat motiveert me nog meer.
Bij de drankpost cola/caffeine gel genomen en weggespoeld met water. Zo vies. En mn sponzen weer nat gemaakt. Het is warm, ik blijf mezelf goed koelen.
En dan kom je weer in de bewoonde wereld met zoveel publiek en aanmoedigingen. Ik kan alleen maar lachen en blij zijn ondanks de pijn in mn benen en mn ene rechterteen. De kramp kan elk moment in mn kuit schieten maar ik ren rustig door. Mn kuit even gerekt. Stevig wandelen afgewisseld met rennen. En zo kom ik er wel. HR daalt bij wandelen, stijgt bij rennen. Ik haal mensen in. Mn benen ontploffen bijna en mn teen doet pijn. Die probeer ik niet tegen de voorkant te laten komen. Weer mn veter gedaan.
Bij km 39 duiken Jan de Vries en Anne naast me weer op op de fiets. En hij staat verderop nog weer, rent mee en maakt foto en filmt me. Ik besef me dat ik het nu wel ga volbrengen. En dan ga ik de uitzinnige menigte in. Door een paadje van ongeveer een meter breed loop ik door de menigte en ik hoor mn naam en al die aanmoedigingen. Ik word gewoon naar de finish geroepen. Verderop weer zo'n stuk. Waanzinnig gaaf! Mn kuit weer even gerekt. Dan weer onder de kubuswoningen door en mn man en dochter staan daar weer. Fotografen maken foto's.
Dan het bordje "nog 1000m". Die laatste km ren ik helemaal en na 200m staan de triathlonmaatjes met hun koeienbel en die roepen mn naam.
Ik roep:" ik ga t gewoon DOEN!! Ik ga t gewoon DOEN!!"

Dan draai ik de Coolsingel op naar de finish en wow al die mensen die er staan. Ook voor de laatste lopers. Ik
wordt naar de finsh toe geschreeuwd, ik hoor mn naam alleen maar. Iedereen klapt, juicht en lacht naar mij. Ik voel me een beroemdheid, een held! Ik krijg van een wildvreemde een roos in mn handen.

De finish is in zicht. Ik gooi mn sponzen weg. Steek mn armen in de lucht n al juichend ga ik over de finish.

Ik heb een marathon gelopen!!!! En wat voor 1!!! De mooiste! In 5:17:39

Na de finish ga ik even op een hek hangen om op adem te komen. Een rode kruis medewerkster vraagt of t goed met me gaat. Ja heel goed gaat t. Fantastisch !
Ik vraag haar een foto van me te maken en we kletsen nog wat.

Even mn man gebeld dat ik gefinished ben. Dan doorlopen naar de medaille. Wat is die groot. ik krijg m om mn nek gehangen. Ik ben zó blij!

Lekker na afloop mn benen laten masseren. I kwam zowat die t afel niet op. Voelde me 80+

Ik zou zo met sportrusten weer voor een marathon trainen. Ik geloof dat t werkt. Bij mij nu even niet ms toch door de warmte en het evenement.

[RunningRob - Sportrusten]

Hoi Lianne,

Dank voor je mooie en uitgebreide verslag! Gefeliciteerd met je prestatie! Toch maar mooi gelukt!

Blijde groet,
Rob