Gehaald, maar niet probleemloos

[frans.san37943100]

Done! Marathon: tick the box! Niet in de tijd die ik voor ogen had en met name de laatste 12 km was harken, veredeld joggen en geen hardlopen. De methode 'Sportrusten' heeft gewerkt, maar niet helemaal.

Rustig beginnen was het devies, dat lukte prima, na 10km was het gemiddelde 5:33/km, te laag, ik had gepland onder de 5:30 te lopen. Het ging ook zeker niet vanzelf, hartslag zat aan de hoge kant en ik had last van een volle maag. De tweede 10km gingen veel beter, qua lopen en qua tijd, het gemiddelde daalde naar 5:31 en ik kreeg er vertrouwen in, hoewel 22km nog gaan? Voorbij Vreeland was hij daar ineens, veel te vroeg: de man met de hamer. Blijkbaar was de lichte versnelling na 10km te veel van het goede. De wolken trokken ook weg en het werd (te) warm. Het gemiddelde liep op tot boven de 6:00/km, maar na 28km was de 4 uur nog steeds theoretisch haalbaar: 2:38uur. Ik wist op dat moment al dat het theoretisch was en heb m'n focus verlegd naar uitlopen. Bijkomend probleem was dat ik m'n heupen al voelde na 10km (was ook een first) en die begonnen geleidelijk steeds meer pijn te doen. Draaglijk, maar het vrat stukje bij beetje m'n motivatie weg om door te lopen. Ook de voeten en met name de tenen gingen protesteren (achteraf hier en daar blaren en een enkele blauwe teennagel). De rest van m'n lijf was oké, conditioneel ging het zelfs heel goed. Bij 33 km moest ik even wandelen, ergens was het een zelfoverwinning: niet blind doorrammen en onverantwoorde dingen doen, maar aan de andere kant een nederlaag (een marathon doe je hardlopend, niet joggend en zeker niet wandelend). De laatste 12km begon het afzien met een hoofdletter A. De steun van m'n matties was top, de stoïcijnse begeleiding van m'n zoon (op de fiets ernaast, hij had het zelf ook zwaar had) een reden om door te gaan. Maar uiteindelijk was het mijn eigen wil om de Vecht helemaal af te lopen en mijn 42,2km te volbrengen.

Ze zeggen altijd dat lopers direct 'nooit weer' zeggen als ze hun eerste marathon volbrengen, ik ook en ik weet het zeker (twee dagen later en goed hersteld). Mijn lijf van 2 meter is niet echt geschikt om dit te doen. Ik heb echter op een (semi)verantwoorde manier wel gehaald en heb er geen blessures aan overgehouden.
Heeft sportrusten nu gewerkt of niet? Conditioneel zeg ik volmondig ja, mijn tempo was mss iets te ambitieus, maar de reden dat ik de laatste 12 km niet meer het gewenste tempo kon volhouden had meer te maken met de fysieke belasting van mijn heupen (die verkantingen in de weg waren killing op het laatst) en mindere mate voeten. Bovendien heeft sportrusten sowieso gewerkt dat ik op deze manier überhaupt zonder blessures me heb kunnen voorbereiden op een marathon, al eerdere pogingen strandden in blessures in kuiten, achillespezen en andere overbelastingen. Bovenden heb ik me in jaren niet zo fit en gezond gevoeld.

Ik heb niet de behoefte om een dergelijk belasting nog een keer aan te gaan, de bewijsdrang om sneller te gaan geloof ik wel. Wel blijft duursporten uitdagend, ik heb de Marmotte gereden, een marathon gelopen nu en al vaker 1,5 tot 2 km gezwommen. Dus lonkt de halve ironman, wellicht op een te ontwikkelen sportrusten methodiek?

(nieuw topic aangemaakt, kon niet meer reageren op de oude)

[frans.san37943100]

Oh ja, voor de route check:

https://mysports.tomtom.com/service/web ... ormat=html

en de laatste blog entry: www.ephraenes.wordpress.com (redelijk gelijk aan de tekst hier)

[RunningRob - Sportrusten]

Hoi Frans,

Ondanks je probleempjes toch gefeliciteerd! En bedankt dat je je ervaringen met ons wilt delen!

met blijde groet,

Rob

[amsregle]

Gefeliciteerd Frans! Je doet het toch maar. Super.

Wibe Jan

[amsregle]

alweer zin in een nieuwe marathon?

http://www.mar-athon.com/

volgend jaar 17 juni, rondje Sneekermeer. Prachtige marathon!

gr wj

[marc_vandermeiren46083500]

Proficiat Frans , het geeft me ook extra moed !

[frans.san37943100]

Direct na de eerste marathon schijnt iedereen te zeggen 'nooit meer'

Ik zeg het na ruim een week nog, niet omdat het zo verschrikkelijk was, integendeel, prachtige ervaring. Maar ik blijf van mening dat je met een 50+ oud lijf van 2.00 meter het niet moet willen om een dergelijke afstand lopend af te leggen.

Uitdagingen zat, ik wil september 2017 (of in de buurt, klinkt al zo gepland, is het niet) een halve ironman doen. Eigenlijk op een sportrusten manier, maar daar zijn geen schema's voor, geloof ik. Op zich zou ik ze wel mee willen ontwikkelen, maar dat terzijde.

Mijn compagnon (die afgelopen zondag z'n zoveelste marathon heeft gelopen) probeert me al te strikken voor de Devil's Trail in Groesbeek 30 oktober, maar daar is ook een parkoers van 22 km en dat lijkt me een mooi doel om voor te trainen (jaja 33km ook, weet ik nog niet )

[HansZ]

Hi Frans,
Nog gefeliciteerd toch maar mooi uitgelopen. Leuk ook om te lezen dat je zoveel steun hebt gehad onderweg.
Succes met je (halve) Ironman.
Groet, Hans

[carlazandveld27647200]

Wat een herkenbaar verhaal. Ik had het zelf geschreven kunnen hebben, behalve dat ik mijn eerste marathon gisteren in Berlijn liep. Ook ik liep op m'n geplande schema, met een iets te hoge hardslag weliswaar, maar gaf de wedstrijdspannkbg de schuld. Voelde me kiplekker, tot 30km op schema. Had wel al wat pijnlijke benen, maar kon ontspannen lopen met een rustige ademhaling. Op 32 km schoot de kramp in mijn bovenbenen. Even moeten rekken en wandelen, maar het ging er niet meer uit. Tot 41 km heb ik ipv 5:35 wel 6:35 of langzamer gelopen. De laatste kilometer kreeg ik toch nog even vleugels en kon ik lachend onder de Brandenburger Tor door. Ik heb hierdoor 10' moeten inleveren. Verder voelde ik me kiplekker!!! Niet vermoeid, hongerig of dorstig, maar voor mijn spieren was het 10 km te ver. Helaas. Maar ook ik zeg, zonder dit schema was ik er überhaupt niet aan begonnen en ik heb het toch maar gedaan èn gehaald!
Carla

[frans.san37943100]

Bedankt,

Klasse Carla, wel mooi doorgezet. Stoppen was ook echt geen optie voor mij. Ik merk dat ik in mijn hoofd er nog best veel mee bezig ben, zondag liep ik ontspannen 10 km weg en op een bepaald moment schoot er een glimlach over m'n gezicht: hier loopt wel een marathonloper, hè