Hartslag versus gevoel versus tempo

[jleeuwer]

Ik had laatst iets grappigs gemerkt tijdens 2 trainingen:

Op dinsdagavond ging ik pas erg laat hardlopen, zo rond 22:00, ook omdat het toen al een stuk koeler was. Ik wilde een tempoloop doen. Die avond ging het lopen echt supermakkelijk, ik wilde alleen maar sneller en deed dat ook (een beetje te gek eigenlijk). Wat ik wel zag achteraf, is dat mijn hartslag ook echt heel hoog lag. Er zat een kilometer tussen waarbij die hartslag gemiddeld 4 slagen hoger was dan mn omslagpunt. Er zijn wedstrijden dat ik dat niet haal zegmaar.

Vervolgens wilde ik op donderdagochtend vroeg weer een training doen, en dit keer een 1000 meter intervaltraining. Dus ook best heel intensief. Nu had ik precies het tegenovergestelde. Allereerst was ik niet vooruit te branden. Fysiek en mentaal ging het voor geen meter. Ik moest mezelf echt flink motiveren om uberhaupt de training af te maken. Maar toen ik thuis naar de data keek, zag ik dat mn hartslag ten opzichte van wat ik had gedaan wel weer erg laag lag.

Kortom, ik kan hieruit denk ik 2 conclusies trekken: 1 Als het op een dag echt heel lekker gaat dan kan dat betekenen dat je mentaal opgeladen bent, maar ook dat je misschien een goeie spierspanning hebt waardoor je alleen maar harder wilt, maar dat staat in principe los van de conditie/hartslag. Oftewel, je hebt dan gewoon de energie om over de grens van je hartslag heen te gaan. 2 Voor mij geldt in het algemeen dat mn hartslag 's ochtends wat lager blijft dan 's avonds. Alsof mn lichaam dan nog niet is opgestart ofzo.

Dit hele verhaal maakt "lopen op hartslag" wel weer wat lastiger. Want moet ik mijn training nou echt 's avonds langzamer gaan doen (terwijl het dan lekker gaat), en 's ochtends extra hard (terwijl het dan moeizaam gaat)? Persoonlijk kies ik ervoor om op basis van ervaring met mijn hartslag een vast marathontempo te kiezen, en dat tempo aan te houden, en dan achteraf weer de data te analyseren om te kijken of je het goed hebt gedaan of dat je wat moet aanpassen. Wat wel grappig is om te zien is dat ik dit vooral kon observeren omdat ik door het warme zomerweer kort na elkaar een keer heel laat en een keer heel vroeg liep (terwijl dat normaal wat dichter bij elkaar ligt).

[jleeuwer]

PS: Wat ik trouwens actief gebruik als referentie voor mijn "vormpeil", is de Running-index van Polar. Dit is een cijfer dat Polar voor elke training berekent. Dit cijfer is gebaseerd op je (gemiddelde?) hartslag ten opzichte van de (gemiddelde?) snelheid van die training. Het is een leuk gegeven omdat je op die manier voor elke training, vogels/marathon/voluit een meting hebt voor je vormpeil. En Polar zal er best eens naast zitten denk ik, maar gemiddeld gezien is het volgens mij een heel bruikbare meting.

[RunningRob - Sportrusten]

Hoi,

Ik herken dit wel, soms doe ik een training op bijvoorbeeld marathonhartslag, en dan kan ik nauwelijks mijn hartslag halen, maar dan blijkt dat ik (veel) sneller dan marathontempo heb gelopen, en soms doe ik dezelfde training, met "twee vingers in de neus", maar dan blijkt achteraf dat het tempo een stuk lager was.

Ik zie dat juist als een bevestiging dat het trainen op (marathon)hartslag goed werkt. De training past zich aan, aan "de vorm van de dag". Dus ben ik goed in conditie, is de hartslag laag en moet het tempo hoog. En is het een dag wat minder, dan is de hartslag wat hoger en dus automatisch het tempo wat minder.
Zo past de training zich gedurende de 100 dagen dus automatisch aan, aan de verbeterende conditie. Of zie je dat anders?

Blijde groet,

Rob

[jleeuwer]

Op zich ben ik het ermee eens dat lopen op hartslag werkt. Hiermee kan je jezelf in toom houden op de momenten dat je door spierspanning/frustratie/optimisme/etcetera geneigd zou zijn om te hard te lopen. En omgekeerd kan het een signaal zijn om even wat extra gas te geven wanneer je hartslag aangeeft dat dat best kan.

Ik heb alleen een twijfel bij het ochtend-avond effect wat ik bij mezelf zie. Stel dat het zo zou zijn dat mijn hartslag 's ochtends altijd wat lager blijft dan 's avonds, dan hoeft dat niet per se te zeggen dat mijn conditie 's ochtends ook altijd beter is dan 's avonds (denk ik). Als ik lopen op hartslag in dit geval serieus zou nemen zou dat betekenen dat ik mezelf 's ochtends extra zou moeten afbeulen (terwijl het al moeilijk gaat), en 's avonds flink met de handrem zou moeten lopen (terwijl het juist zo lekker gaat). Dat voelt niet goed.

In dit geval kies ik er denk ik voor om dat ochtend-avond effect een beetje te "negeren". Gewoon accepteren dat die 's avonds een paar slagen hoger mag worden en 's ochtends een paar slagen lager mag blijven (binnen bepaalde grenzen).

Kanttekening: Bij een marathontraining moet ik toch altijd een "aanvangstempo" kiezen aangezien mijn hartslag pas na een kilometer of 5 gaat stabiliseren. Dus pas na 5km kan ik de balans opmaken of dat tempo op die dag gaat kloppen met mijn gewenste hartslag. En op dat moment kan ik kiezen om iets harder/even hard/iets rustiger de training af te maken. Dat is mijn manier van "lopen op hartslag".

[Marjolein30]

PS: Wat ik trouwens actief gebruik als referentie voor mijn "vormpeil", is de Running-index van Polar. Dit is een cijfer dat Polar voor elke training berekent. Dit cijfer is gebaseerd op je (gemiddelde?) hartslag ten opzichte van de (gemiddelde?) snelheid van die training. Het is een leuk gegeven omdat je op die manier voor elke training, vogels/marathon/voluit een meting hebt voor je vormpeil. En Polar zal er best eens naast zitten denk ik, maar gemiddeld gezien is het volgens mij een heel bruikbare meting.

Deze gebruik ik ook altijd als indicatie. Maar ik neem dan ook het aantal gelopen km's mee per week... Als de running index bijv. zo'n beetje constant blijft terwijl ik toch meer km's loop, ben ik blijkbaar toch vooruitgegaan en dus blij . Ook goed om je herstel mee in de gaten te houden.