De HEL van Rotterdam :)

[Wizzard247]

De titel doet vermoeden dat het geen feestje was, maar dat was het stiekem wel nu ik twee nachtjes heb kunnen slapen. Echter tijdens de marathon zelf, en net na de tijd, dacht ik anders..

Mijn voorbereiding was (zo goed als) perfect, keurig aan het schema gehouden, tijden zag ik verbeteren en mijn combi marathonhartslag/tempo kwam perfect overeen. Ik zou volgens het schema op 6.05/6.10 moeten kunnen lopen.

D-day: gezonde spanning, maar wel enorm veel zin in. Bij de start begon ik met 6.15 over de eerste 5 km; hartslag was te hoog, maar dacht nog, die vindt zijn weg wel richting de 150 (marathon laag).
5-10 km: hartslag blijft rond 160, terwijl mijn tempo 6.15 is. hmmm jammer, beetje te hoog, maar denk 160 is misschien nog te doen.
10-15km tempo laat ik beetje zakken; gem 6.20. hoop op daling van hartslag, maar nee, die gaat richting 165.
15-20 km loop ik boven de 170, met zelfs 178 op 18-20 km. tempo is 6.30 inmiddels. Omslagpunt bereikt. F*ck dit gaat een lijdensweg worden.

Halverwege heb ik een gemiddelde van 167! Dat komt overeen met mijn halve marathonhartslag. Je hoeft geen geleerde te zijn dat het de tweede helft een martelpartij gaat worden.

Koppige Fries als ik ben, komt opgeven niet in mijn woordenboek voor dus schuifel richting finish. Dit heeft weinig meer met hardlopen te maken, maar 'gelukkig' ben ik niet de enige.. Gedeelde smart is tenslotte nog altijd halve smart. Tot 25km nog onder de 7 minuten gelopen, daarna meer gewandeld dan hard gelopen.

Na 42,5 km (inefficiënt als ik ben) bereik ik de finish in 5.11, schematechnisch zou 4.15/4.30 mogelijk moeten zijn. De omstandigheden waren voor mij te pittig, dus had ik toch nog een stuk langzamer moeten starten. Waarschijnlijk had ik rond 6.45 moeten starten, om zo wel rond hartslag 150 te kunnen lopen. Zelfs de allerslechtste (1 van de eersten) training liep ik op zijn langzaamst 6.30..

Een schema kan mooi zijn, maar een temperatuurstijging van zoveel graden in de laatste dagen kon mijn lichaam niet aan.
Ik heb nog steeds vertrouwen in het sportrustenschema, dat wel. Waar ik zondagmiddag nog dacht, nooit weer, denk ik inmiddels alweer anders. Ik weet nog niet of het weer via de sportrustenmethode gaat, daar ga ik de komende maanden eens rustig over nadenken

[RunningRob - Sportrusten]

Dank voor je uitgebreide verhaal! Gefeliciteerd met je prestatie!

Ik herken je verhaal wel een beetje, mijn tijden liggen in de winter ook altijd sneller dan in de zomer

Blijde groet,

Rob

[MrsSjaan]

Ik had vandaag mijn verhaal in het 100 dagen onderdeel gepost, gister Antwerpen gedaan, het was een hel. Net als jouw Rotterdam ervaring. Ik weet nog steeds niet zo goed wat te doen: revanche nemen met een andere marathon en weer met sportrusten schema trainen?

[Wizzard247]

Ik had vandaag mijn verhaal in het 100 dagen onderdeel gepost, gister Antwerpen gedaan, het was een hel. Net als jouw Rotterdam ervaring. Ik weet nog steeds niet zo goed wat te doen: revanche nemen met een andere marathon en weer met sportrusten schema trainen?

Ik ben pas begonnen met lopen in september, dus eigenlijk loop ik nog maar 8 maanden 'hard'... Misschien iets te snel om een marathon te lopen, maar dat terzijde.

Ik heb er ook over nagedacht voor 2019 (want ga zeker weer lopen!) en kom vooralsnog tot de volgende conclusies:

De trainingen waren bijna allemaal volgens het boekje... Hartslag/tempo kwamen perfect overeen.. Dus het trainingsschema werkt wel degelijk.
Wat maakte het nou een hel? 20% de stress van een eerste marathon, en 80% de hitte waar ik niet 1x in heb kunnen trainen.
Ik heb dus nog wel 100% vertrouwen in het schema.

Voor 2019 heb ik 1,66 jaar hard gelopen dus ben ik beter getraind als het goed is (heb me sowieso al ingeschreven voor 3 hm in mei/juli/nov)
Ik ga weer trainen met sportrustenschema, alleen dan met iets meer km-ers (de 14k dan bijv 21k), gewoon voor het gevoel. En denk dat ik mijn intensieve training ga vervangen door een intervaltraining, waarbij ik veel goede verhalen hoor over de Yasso techniek.

Maar mijn basis zal toch weer het sportrustenschema zijn!!

[SylviaP]

Gisteren liep ik de marathon van Leiden en ik heb eenzelfde ervaring als jij gehad. Wat een hel. Ik moest met een hartslag beginnen van net onder de 150, maar deze was over de 170 en bleef daar. Na 28 km stortte ik in en de rest werd afwisselend hardlopen en wandelen. Ik deed er 5,5 uur over en had van te voren een tijd tussen 4,25 en 4,5 uur verwacht. Terwijl ik onderweg eerst nog teleurgesteld was dat ik stukken moest wandelen, was ik naarmate de route vorderde alleen maar heel erg blij als ik het zou halen.

Ik kijk wel met een trots gevoel terug. Onderweg heb ik me duizend keer afgevraagd waarom ik dit ook alweer wilde, het was zo veel zwaarder dan ik had verwacht en ik wist zeker dat ik dit nooit meer zou doen. Nu, een dag later, kan ik nog amper lopen van de spierpijn, maar denk ik stiekem toch al aan een eventuele volgende marathon. Waarom? Ik heb werkelijk geen idee.

[RunningRob - Sportrusten]

Hoi Sylvia,

Gefeliciteerd met je prestatie! Toch maar mooi uitgelopen!
De omstandigheden waren erg zwaar in Leiden, dus extra knap dat het toch gelukt is!

Blijde groet,

Rob

[Myra]

Ik heb nu 3 marathons gelopen met het Sportrusten schema, en mij overkomt iedere keer hetzelfde: een hartslag die maar niet omlaag gaat, terwijl het in de trainingen prima gaat.
Nu heb ik 2 van de 3 in het voorjaar gelopen, dus dat zou een deel kunnen verklaren (zeker omdat Rotterdam 2017 ook ineens heel warm was), maar zelfs in Eindhoven, oktober dus, met 12 graden, kreeg ik mijn hartslag niet omlaag.

Ik zou dan ook graag horen of er manieren zijn om dat wel voor elkaar te krijgen. Mijn marathons waren namelijk alle drie behoorlijk zwaar en ook een stuk langzamer dan ik op basis van alle cijfers zou moeten kunnen.

[Koen - Sportrusten]

Ik heb nu 3 marathons gelopen met het Sportrusten schema, en mij overkomt iedere keer hetzelfde: een hartslag die maar niet omlaag gaat, terwijl het in de trainingen prima gaat.
Nu heb ik 2 van de 3 in het voorjaar gelopen, dus dat zou een deel kunnen verklaren (zeker omdat Rotterdam 2017 ook ineens heel warm was), maar zelfs in Eindhoven, oktober dus, met 12 graden, kreeg ik mijn hartslag niet omlaag.

Ik zou dan ook graag horen of er manieren zijn om dat wel voor elkaar te krijgen. Mijn marathons waren namelijk alle drie behoorlijk zwaar en ook een stuk langzamer dan ik op basis van alle cijfers zou moeten kunnen.

Ha Myra, heb jij op de dag van het evenement erg veel last van stress? Of valt dat mee? Ik ga morgen op vakantie, maar spreek je graag na mijn vakantie om uit te pluizen of we er wat aan kunnen doen. Groet, Koen

[Myra]

Geen stress, anders dan gezonde spanning. Ik hoor dus graag van je!
En een fijne vakantie!

Groet, Myra

[Myra]

Dag Koen,

Als ik social media goed heb gevolgd, ben je inmiddels terug van vakantie. Lukt het jou om mijn vraag te beantwoorden?

Groet, Myra