En toen gebeurde het...

Plaats reactie
KarinMuller
Berichten: 29
Lid geworden op: 23 jul 2017, 20:10

En toen gebeurde het...

Bericht door KarinMuller »

Ik ben nu - 50 jarige vrouw- in week vier van het marathon schema. Mijn vorige schema léék prima te werken, de kilometers liepen op, ik rende met veel plezier. Totdat ik ziek werd (antibiotica en rennen is geen fijne combi), en ik daarna de ene blessure na de andere kreeg. Het leek erop dat mijn lichaam meer rust wilde. Vandaar: het marathon schema van sportrusten. Zie ook hier: http://meisjesvanvijftig.nl/nl/kan-een- ... t-dan-14k/

Moet ik er wel bijzeggen dat ik pas op 9 augustus een sportmedisch onderzoek gepland heb bij een MSA, dus tot die tijd weet ik nog niet wat mijn omslagpunt en maximale hartslag zijn. Ik ben nog een beetje aan het spelen met de hartslag (wat loopt soepel, waar kost het meer moeite, wat kan ik makkelijk volhouden) en ik focus meer op het ademhalen.De test zal uitwijzen of ik een beetje in de juiste richting heb getraind. De ademhalingsoefeningen deed ik al langer voor het slapen gaan en paste ik later ook toe tijdens het fietsen naar werk. En weer terug naar huis. Ging prima. Via neus in 4 trapbewegingen, via neus uit 8 trapbewegingen. Omdat ik sinds kort de trotse eigenaar ben van een horloge met hartslagmeter, kon ik precies zien dat het aansloeg. Het neusademhalen dan in rust en tijdens fietsen.

Tijdens het hardlopen: niet bepaald! Wat een frustratie! Het leek wel of de ademhalingsoefeningen tijdens het hardlopen mijn hartslag alleen maar deed oplopen. Het kostte veel kracht om erop te letten. Terwijl als ik het losliet en ontspannen ging lopen, om me heen kijken, dan ging mijn hartslag vanzelf naar beneden. Tot vanavond. Ik was bijna op de helft van mijn 11 kilometer toen een man mij tegemoet rende. Ik keek naar hem, in de aanslag om te zwaaien en toen zag ik het: hij bolde zijn wangen! En hij blies uit in drieen! Maar wacht eens even! Zou hij soms ook ..... De hardloper rende me te snel voorbij om meer te doen dan een erkennend knikje met het hoofd en kleine zwaai. En ik kopieerde zijn techniek: neus in vier stappen en in drieen uitblazen, met bolle wangen. Het werkte! Ik hield het niet helemaal vol de laatste 6 kilometer, maar het werkte wel! Ik kreeg mijn hartslag naar beneden met deze ademhaling! Hoera!! Ik kan het dus wel, alleen anders dan bij fietsen of in rust.

Wat een openbaring was dit. Meneer de hardloper in de Middenpolder: u weet het wellicht niet, maar u heeft deze menopauzerende hardloopster van een frustratie afgeholpen! Bedankt!
Gebruikersavatar
RunningRob - Sportrusten
Berichten: 6122
Lid geworden op: 05 feb 2015, 14:13

Re: En toen gebeurde het...

Bericht door RunningRob - Sportrusten »

Leuk verhaal! :)
Dank!

met blijde groet,

Rob
Plaats reactie