De Koffiehoek - het forum voor Sportrusters

Ik ben in training voor de marathon Amsterdam, dit wordt mijn eerste marathon. Het NRC artikel verontrust mij enigszins
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/07/25/19769358-a1611216

Hebben ze hier een punt:
"De 14K-lopers hebben tijdens hun trainingen nooit de noodzaak om in de vetverbranding terecht te komen, legt Te Boekhorst uit. „Zij krijgen de klap van de overgang van koolhydraten op vetten voor het eerst halverwege de marathon.”

+

"Zijn tweede bezwaar geldt voor de spieren en gewrichten. Die moeten volgens Te Boekhorst voorbereid worden op de marathon. „Lange duurlopen zorgen ervoor dat je spieren gewend raken meerdere uren achter elkaar samen te trekken”, zegt hij. Het bindweefsel en de celmembranen van de spieren worden hierdoor dikker. Bij korte trainingen, bijvoorbeeld tot veertien kilometer, krijgen deze geen seintje om te verdikken.

Hierdoor zullen in de spieren van 14K-lopers tijdens de marathon sneller scheurtjes ontstaan, met heftiger spierpijn als gevolg."

Ik houd mijn sportrustenschema gewoon aan, toch knaagt bovenstaand wel aan mij. Graag een respons van een ervaren loper.

Hartelijke groet,
Lucas

Hoi Lucas,

Deze twee punten klinken mij in elk geval niet bekend...

Man met de hamer niet tegengekomen tijdens vorige twee marathons met het schema. Spierpijn was bij de eerste na twee dagen al over, en bij de tweede heb ik helemaal geen spierpijn gehad terwijl ik die 20 minuten sneller liep.

Je traint met dit schema juist wel op vetverbranding, dat is de hele truc toch? Als je je daar zorgen over maakt, is het misschien wat om één keer per week je vogels-kijken loop vóór het ontbijt te lopen. Dan prikkel je dat nog wat extra.

En misschien helpt het ook om een test-halve marathon halverwege je schema te doen.

Groetjes!
Marjolein

Maak je geen zorgen. Gewoon t schema blijven volgen en het komt echt goed.
Ik heb eind mei de marathon van Leiden gelopen.

Geen hongerklop gehad (kijk ook eens bij de supervetverbrander topic) en nauwelijks spierpijn achteraf. Tijdens de laatste 10 km wel wat spierpijn in de benen, dat zou goed kunnen komen door de hitte.

Zeker geen schade aan spier en pees achteraf, en ik ben blessure gevoelig!
Ik heb wel een halve marathon in de voorbereiding gelopen volgens het Sportrusten schema, dat gaf me erg veel vertrouwen in een goede afloop op de marathon.

Kortom, lekker blijven trainen en je goed houden aan je marathonhartslag, dan komt het goed!

Succes

Ik wil ook nog even inhoudelijk reageren op het artikel in de NRC.

Te Boekhorst zegt: Het lichaam van getrainde lopers die met regelmaat afstanden lopen van meer dan anderhalf uur kent de shock die komt als het verbrandingssysteem overstapt op vetten. Om deze drastische overgang te voorkomen, zet het getrainde lijf in de eerste minuten van de training meteen de vetverbranding aan. Zo kunnen koolhydraten langer mee en kan een hardloper een langere periode sneller rennen.

Reactie: Ik ben benieuwd of dit echt met goed onderzoek ondersteund is. Ik vind het namelijk erg verbazingwekkend klinken. Hier wordt volgens mij dus beweerd: Je gaat op zondag 3 uur hardlopen, de eerste anderhalf uur daarvan verbrand je alleen suikers, en daarna moet je ineens overschakelen op vetverbranding. Als je dan een week later een half uurtje gaat hardlopen, dan "weet" je lichaam nog van die vorige training dat het wel eens lang zou kunnen gaan duren, en begint daarom direct met vet verbranden.

Ik ben geen wetenschapper in dit veld. Maar veel aspecten aan dit verhaal klinken mij vreemd in de oren. 1 Volgens mij verbrand je lichaam altijd vet EN suikers, het gaat om de verhouding. 2 Dat "geheugen-effect" klinkt vreemd voor mij. Volgens mij is 1 van de centrale aspecten van Sportrusten dat je vrij veel "specifiek traint", dus in de hartslagzone waar je in gaat lopen tijdens de marathon. Die hartslagzone is laag genoeg zodat je ook tijdens die inspanning al (relatief veel) vet zou moeten kunnen verbranden (niet pas na 1,5 uur).

Ook nog even over het andere punt van Te Boekhorst: Je zou je spieren en gewrichten niet genoeg voorbereiden op de klap van de marathon.

Dit zou best kunnen. Echter, ik denk dat er veel meer mensen zijn die zich blesseren tijdens de voorbereiding van de marathon dan tijdens de marathon zelf. Afhankelijk van de gekozen methodiek kan die voorbereiding zomaar tussen de 500 en 2000 kilometer zijn. Dat is nogal wat meer dan die luttele 42 kilometers tijdens de dag van de marathon! Ik zou wel eens wat cijfers willen zien over blessures na de marathon, maar ik betwijfel of veel mensen 2-3 weken na de marathon nog geblesseerd zijn/pijn hebben (met welke methodiek dan ook overigens).

Anyway. Dit wordt mijn 4e marathon, en mijn 1e marathon met Sportrusten. Dus ik kan nog niet uit eigen ervaring spreken, maar wel reageren op de theorie. Overigens, in mijn vorige 3 marathons ben ik 3 keer te vroeg de man met de hamer tegengekomen, terwijl ik wel elke keer minstens 1 keer 30+ kilometers had gelopen in de voorbereiding. We gaan zien hoe dit nu zal verlopen met Sportrusten.

L.S.

Ik ben juist overgestapt naar het 14 km schema van sportrusten i.v.m. constante blessures tijdens de lange duurlopen/ interval trainingen.
Resultate van dit geheel, van 4:40 en een beetje(4-2016) naar 4:05:08 in Berlijn(9-2017). Natuurlijk had ik een goede basis voor ik met het 100 dgn schema begon, maar de frequentie en met name da max.afstanden per week bevielen en bevallen mij goed. Absoluut geen enkel pijntje of blessure gehad gedurende mijn aanloop naar Berlijn sterker nog, ik was er al eer ik er erg in had. Heb na de finish in rustig tempo nog lekker 3 km naar het hotel gelopen. Zeker niet kapot of spierpijp welke in het artikel beschreven word. Volgende dag iets stijf maar minder dan de vorige 4 keren, Ik zweer bij dit schema welke ik ook heb gebruikt ter voorbereiding van de RoPa run, totaal in estafette 74 km met een gemiddelde van 12,3 km/u.
Laat de wijsheden maar schrijven, mij krijgen ze niet om.

Succes allemaal,

Rob Wennekes

Misschien dat dit artikel wat nuancering is de discussie kan brengen:
https://www.sportrusten.nl/marathon-voorbereiding/

Verder is het inderdaad zo dat het lichaam niet in 1 keer omschakelt. Dit gaat heel geleidelijk en is ook de reden dat je hartslag heel langzaam oploopt als je je tempo gelijk blijft houden bij een lange duurloop.

En vele lopers hebben bewezen dat het schema gewoon werkt

Blijde groet,
Rob