Marathon van Gent
Geplaatst: 31 okt 2017, 19:48
Vorige zaterdag,28 oktober, stond de marathon van Gent op de kalender.
De eerste in Gent, ook mijn allereerste marathon!
Ik had alle trainingen volgens jullie schema goed gevolgd.
Zaterdagmorgen,iets over 10, werd het startschot gegeven.
Ik had me bij het groepje van 4u30 gevoegd, want dat leek me haalbaar.
Maar ik kreeg geen grip op mijn hartslag.
Die was wel 20 slagen boven mijn lage marathonhartslag.
Dus ik vertraagde en kreeg na een km of 10 toch een beetje grip op mijn hartslag.
Het tempo dat ik liep, voelde heel goed.
Ondertussen mocht mijn man naast mij fietsen.
Hierdoor focuste ik me iets minder op mijn hartslag en daalde mijn hartslag nog een beetje. OEF!
Ondertussen had ik vlotjes de eerst 14km achter de rug.
De tweede 14 mochten geen probleem zijn.
En dat waren ze ook niet!
Alles ging super.
Mijn man lette erop dat ik op tijd een stukje peperkoek at en genoeg dronk.
Bij km 28 voelde ik me nog steeds top.
Ik verwachtte het nu lastiger te krijgen, maar de man met de hamer bleef weg...
Ik kon zelfs versnellen en liep mee te zingen met de muziek in mijn oortjes.
Ik heb nog heel wat lopers ingehaald die het serieus lastig hadden.
Maar ik heb ervan genoten.
Heb de marathon met een lach om mijn mond uitgelopen.
Dat had ik niet verwacht, eerlijk gezegd!
Ik liep hem uiteindelijk in een tijd van 4u34.
Een tweede: ik zie dat echt helemaal zitten!
Het zal weer met jullie schema zijn.
Voor mij heeft het super gewerkt!
Bedankt!
PS Enkele dagen later, nog wat spierpijn in de bovenbenen, maar ik voel me nog steeds super!
De eerste in Gent, ook mijn allereerste marathon!
Ik had alle trainingen volgens jullie schema goed gevolgd.
Zaterdagmorgen,iets over 10, werd het startschot gegeven.
Ik had me bij het groepje van 4u30 gevoegd, want dat leek me haalbaar.
Maar ik kreeg geen grip op mijn hartslag.
Die was wel 20 slagen boven mijn lage marathonhartslag.
Dus ik vertraagde en kreeg na een km of 10 toch een beetje grip op mijn hartslag.
Het tempo dat ik liep, voelde heel goed.
Ondertussen mocht mijn man naast mij fietsen.
Hierdoor focuste ik me iets minder op mijn hartslag en daalde mijn hartslag nog een beetje. OEF!
Ondertussen had ik vlotjes de eerst 14km achter de rug.
De tweede 14 mochten geen probleem zijn.
En dat waren ze ook niet!
Alles ging super.
Mijn man lette erop dat ik op tijd een stukje peperkoek at en genoeg dronk.
Bij km 28 voelde ik me nog steeds top.
Ik verwachtte het nu lastiger te krijgen, maar de man met de hamer bleef weg...
Ik kon zelfs versnellen en liep mee te zingen met de muziek in mijn oortjes.
Ik heb nog heel wat lopers ingehaald die het serieus lastig hadden.
Maar ik heb ervan genoten.
Heb de marathon met een lach om mijn mond uitgelopen.
Dat had ik niet verwacht, eerlijk gezegd!
Ik liep hem uiteindelijk in een tijd van 4u34.
Een tweede: ik zie dat echt helemaal zitten!
Het zal weer met jullie schema zijn.
Voor mij heeft het super gewerkt!
Bedankt!
PS Enkele dagen later, nog wat spierpijn in de bovenbenen, maar ik voel me nog steeds super!
Klinkt als een geweldig steuntje in de rug. Op naar de volgende!