Hierbij mijn ervaring met sportrusten voor mijn eerste marathon afgelopen zondag in Dublin. We gingen met een groep van vier, waarbij drie van ons voor het eerst een marathon liepen (en ik de enige was die het sportrusten schema heeft gevolgd).
Mijn voorbereidingsperiode verliep heel goed. Ik heb eigenlijk elke week het 'vogels kijken' overgeslagen, wel trouw alle trainingen verder gevolgd. Dit ging me goed af. Vijf weken van tevoren heb ik nog een halve marathon gelopen (harder dan gepland), drie weken ervoor toch één keer 27km getraind onder marathon hartslag.
Mijn hartslagen waren 160 laag, 165 hoog en 170 intensief met een snelste 10km op 46:00. Geschatte marathon tijd was 3:58, dat zou precies mooi zijn vond ik zelf.
Start van marathon inderdaad hartslag wat aan de hoge kant, wilde eigenlijk de eerste 10km op 150bpm lopen, maar ging al snel naar mijn lage marathon hartslag van 160bpm. Bleek dat het de eerste 13km ook redelijk vals plat omhoog ging... Hierdoor kwam mijn schema niet helemaal goed uit. Kwam op 20km al op mijn hoge marathonhartslag, dus tempo ging omlaag (zat rond de 5:30/km, toen naar 5:45-5:50). Liet het schema een beetje varen en liep wel lekker door tot ongeveer 35km. Helaas toen lichte kramp in mijn rechter kuit en rustiger doorgelopen (inmiddels rond de 6:20-6:30 per km). Vrienden van mij waren een stuk voor, maar die kwam ik uiteindelijk 3km voor de finish tegen en haalde ze alle drie in. Tijd uiteindelijk 4:11:35, wel 500m te ver de afstand. Trots dat het gelukt is!
Sportrusten beviel heel goed, redelijk vlak kunnen lopen en fijn om een houvast te hebben met je hartslag. Ik vond vooral de tijdbesparing in de voorbereiding ook erg fijn met een druk gezin! En geen blessures
Groet,
Jeroen
